Fozil Farhod. Ko‘klam kuyi (hikoya)

Tog‘am O‘ktam Toji o‘g‘liga bag‘ishladim! Shumxabar bemahal ovul oralagan bo‘riday xayolim va hayotimni ostin-ustun qilib yubordi. Qo‘rada hurkigan qo‘ylar orasida sovliqni yo‘qotgan qo‘ziday nima qilarimni bilmay qolgandim. Yer o‘qidan chiqib ketganday edi. Hammasi ertalabki soat sakkizda do‘xtirlar qo‘limga qandaydir qog‘oz davomi…

Fozil Farhod. Noqobil (hajviya)

Saylov haqidagi darak bir kunda qishloqqa yoyildi – oxirgi xonadonga dovur yetib bordi. Tadorik-da o‘sha kunning o‘zidayoq boshlandi: ariqlar tozalandi, ko‘chalar supirildi, uylar ohaklandi, yo‘l chetlariga gullar ekildi. Qishloq vakillari kengashib, saylovni maktab binosida o‘tkazadigan bo‘lishdi. Bir to‘xtamga kelingunga qadar, davomi…

Fozil Farhod. Amalkursi (hajviya)

Qizil kursining «behosiyat» ekanini uchinchi kasbdoshim ishdan bo‘shatilganidan keyin bilib qoldim. Albatta, u ham qisman o‘z aybi bilan «tepildi». Biroq o‘sha kursiga erishganiga uch-to‘rt kun bo‘lganidan so‘ng ishdan haydalgach, menda savollar paydo bo‘la boshladi: nahotki, ayb kursida bo‘lsa-ya? Unday emasdir-ov? davomi…

Fozil Farhod. Siniq tandir (hikoya)

«Ehtiyot bo‘ling! Birinchi yo‘lga Toshkent – Sankt-Peterburg yo‘nalishidagi poyezd qo‘yilmoqda…» Suxandon qizning uch tilda yangragan bu ovozi temir yo‘l vokzaliga yaqinlashib qolganimizni bildirardi. Soat kechki to‘qqizdan oshgan bo‘lsa-da, vokzal oldida odam tirband: kimdir qayerdandir kelgan, kimdir qayergadir ketayotir. Singlim ta’tilga davomi…

Fozil Farhod. Taqdimot (hajviya)

Shu deyman, keyingi paytda «e’jod»korning kitob chiqarishi ancha jo‘nlashdi-yov. Mavzu tayyor, xomiy bisyor bo‘lsa, buning nimasi qiyin. Qalam oppoq qog‘ozga yurgizib ketilaversa, qarabsizki, quyon bir bolalagulik muddatda roman bitadi-qo‘yadi. Mana, shunday “sermahsul” yozuvchi desa arzigulik kimsan Javlon Ko‘paysinovning bir-ikki haybarakachilardan davomi…

Fozil Farhod. Shisha (hikoya)

Momaqaldiroq takror-takror gumburladi. Shamchiroq xira nur sochayotgan to‘zigan xona, ishtiyoqi so‘na boshlagan horg‘in ko‘zlar, tashvishlardan qoraygan yassidor yonoqlar, ajin oralagan qovoqlar, siyraklashgan oq-qora sochlar, anchadan beri qirtishlanmagan soqolu cho‘kma karavotga suyanib, cho‘qqaygan qomat birdan yorishdi. Qadahni icharkan me’yordan oshib ketganidan, davomi…

Fozil Farhod. Jeton (hikoya)

Vijdon insonlar hayotining odil rahnamosidir. Lev Tolstoy Kurant zang chaldi… Bugunning poyoni uch soatdan so‘ng. Yomg‘irpo‘shimni egnimga yelvagay qilib tashladim-da, xonadan chiqayotib, yirtma taqvimdan noyabrning oxirgi sanasini yulib oldim. Kunning sakkizdan bir ulushi hali oldinda esa-da, go‘yo shu bilan bugun davomi…

Fozil Farhod. Maktub (hikoya)

Barglar bandidan uzilib daraxtlar ostiga to‘shalar, tongda Bobotog‘ adirlari tomonga uchgan qarg‘alar kunbotarga qaytardi. Ufqning qizarmagani ertaga sovuq bo‘lishidan darak. Shunday kunlar boshlanajak damlarda biror ishga qo‘l urgim kelmas: yer ag‘darsam ketmonning dastasi sinar, bog‘dan xurmo uzsam satilning baldog‘i uzilib davomi…


Maqolalar mundarijasi