Эшқобил Вали. Қабул (ҳажвия)

Болтабой бейджигини унутибди. Якшанба оқшо­мини ўтказгунча Чори ака ич-этини еб қўйди. Хотини ундан эшитадиганини эшитди.Чори ака душанба саҳармардонлаб ўғлининг коллежига йўл олди. У коллежнинг кекса қоровулига «Болтабойни кўр­моқчи эдим» деб маслаҳат солган эди, унга директор қабулхонаси имлаб кўрсатилди.Чори ака ўнғайсизланиб давоми…

Эшқобил Вали. Ўғирлик (ҳикоя)

Бозор авжида. Биров билан бировнинг иши йўқ – ҳар ким ўз ёғига ўзи қовурилиб ётибди. Харидор чорлаётган сотувчиларнинг юзи иссиқ тандирга бош суққан новвойникига ўхшайди – бари бир хил тусда, гўё фойда аталмиш заҳар-заққумнинг аччиғи юзага ургандай…Раста оралаб юриш – давоми…

Эшқобил Вали. Дорбоз (ҳикоя)

– Шабнам, қизим-онам, тетик бўл! Мана мен, кўр­дингми?! Қўрқма, қизим-жоним! Мен шу ердаман-а?! Дорбоз гап ташлаганда доира саси тинади. Ота­нинг овози титраб кетади. Тўрт газ баландликдаги дор устида, қизчанинг кифтини тутиб турган ўспирин қўлларини олади. Қизчанинг овози жаранглайди:– Лаббай, дада?– Худога давоми…


Мақолалар мундарижаси