Asad Dilmurod. Oqbadan parivash nigohi (hikoya)

Arxeologik qo‘riqxona sanalmish qadimiy Afrosiyob xarobazorini kechayu kunduz qo‘riqlovchi afsungar: sochlari to‘lin oy shu’lasidek shokila-shokila oqbadan parivash!.. Yuragi tig‘ tilgandek simillab sanchayotgan Zarina yonida tizzalagan yolg‘iz o‘g‘li – Arslon burji ostida tug‘ilgan Sevinchakning bo‘y-basti va marhum eri Hikmat Roziqning dahliz davomi…

Asad Dilmurod. Xilvat (hikoya)

Kuz quyoshi ostida mudrayotgan shahar ko‘chalarida yupun kiyingan, kalta sochlari qirovlagan ozg‘in kampir tushiga changali dov qarchig‘ay kirganini ayta-ayta so‘ylanib yurar edi…Oradan ko‘p o‘tmay, avji qish chillasida, yeru ko‘k pag‘a-pag‘a qor ko‘rpasi bilan o‘ralganda, dabdurustdan shaharga Amir Temur Ko‘ragon tashrif davomi…

Asad Dilmurod. Narvon (hikoya)

Turli lash-lush, taqir-tuqir va aslaha ortilgan arava taraqlab shahar bo‘sag‘asidan uzildi. To‘riq zotli cho‘gir beliga qo‘ngan, taxminan ellikni qoralagan, qirra burni ostidagi kalta mo‘ylovi dumaloqdan kelgan oqish betiga yarashgan usta Po‘lat, dunyo og‘iru yengilini taroziga solib, parishon kulimsirab borardi. G‘ildiraklari davomi…

Asad Dilmurod. Qo‘ng‘iroq (hikoya)

Yarim kechada uyqusi qochgan Tugalboy muallim ko‘rpani siltab ustidan uloqtirdi, so‘ng bir chirillab yig‘layotgan Maqsudjonga, bir uni ovutolmay yuragi qonu zardobga to‘lgan Shafoatga parishon tikildi. Endigina uchni qoralagan yolg‘iz farzandning boshi darddan chiqmadi, Xudodan shifo so‘rayverib xotini ayniqsa qiynalib ketdi.Tugalboy davomi…


Maqolalar mundarijasi