Abduqayum Yo‘ldosh 1962 yil 29 fevralda Samarqand viloyatining Qo‘shrabot tumanida tug‘ilgan. Toshkent Politexnika institutini (hozirgi Texnika universiteti) bitirgan (1985). «Qaro ko‘zim. Shayx ur-rais» (1990), «Sunbulaning ilk shanbasi» (1998), «Timsohning ko‘z yoshlari» (2003), «Parvoz» (2004), «Bir tun va bir umr» (2007) kabi kitoblari nashr etilgan.R. Bredberi, A. Kristi, F. Braun, E. Potter hikoyalarini, Ye. Berezikovning «Buyuk Temur» romanini (H. Shayxov bilan hamkorlikda), P. Shermuxamedovning «Buyuk Xorazmiy» romanlarini o‘zbekchaga tarjima qilgan.«Shuhrat» medali bilan taqdirlangan (1999).
* * * O‘zbekovullik Tirkash cho‘ponning kenja o‘g‘li Damin kutilmaganda mashhur bo‘lib ketdi. Bolalar u haqida to‘lib-toshib gapirishardi. Ammo kattalar ishonqiramay bosh chayqashdi. Zahargina tili bilan ovulda tanilgan Berkin muallim esa ochiqdan-ochiq istehzoga o‘tdi.– Qarqunoqdan bulbul chiqmaydi, birodarlar, – dedi. davomi…
Har doimgiday, g‘alabaning egasi ko‘p bo‘ldi. Do‘stovullik Eshimqul kalning to‘ng‘ich o‘g‘li shaharda ka-atta amaldor bo‘lgani xushxabari qishloqqa yetib kelar-kelmas, Xoliqulning bolaligida tirishqoq bo‘lganini bilganlaru hov o‘sha zamonlar, ya’ni bolakay qishloq maktabida o‘qib yurgan chog‘laridayoq uni to‘g‘ri yo‘lga solgan, bugungi martabaga davomi…
Saksoninchi yillarning oxirlari edi.Sahro oxir-oqibat baribir yana sahroga aylanadi, degan gapda haqiqat unsurlari bor shekilli, keyingi yillarda cho‘lning qoq kindigiga joylashgan qishlog‘imizdan fayz ketdi. Bu narsa avvalo hosildorlik pasayib ketganida ko‘rindi. Keyin esa gurkirab o‘sib turgan daraxtlar asta-sekin so‘la boshladi. davomi…
Janjal yana ertalabdan, nonushta mahalidan boshlandi.– Dadasi… – dedi zorlanib Xolnisa.Akbarali avvaliga o‘zini eshitmaganga solib ko‘rishga urindi, hatto jon-jahdi bilan gazeta o‘qiyotganday tutdi.Ammo Xolnisa bo‘sh keladigan ayollardan emas.– Dadasi… – dedi juvon bu safar sal zardali ohangda.Bo‘ron boshlanib kelayotganini anglagan davomi…
…“Shohsanam” choyxonasi shundoq katta yo‘l yoqasidagi quyuq daraxtzor orasida joylashgan. Choyxona yaqin-uzoqqa hil-hil pishib turadigan jizi bilan tanilgan. Yo‘lovchilar yoki haydovchilar masofani aytishganida aksar hollarda mo‘ljal qilib choyxonani olishardi:— “Shohsanam”gacha ikki soatlik yo‘l qoldi… — Yo bo‘lmasa: — “Shohsanam”dan chiqqanimizga davomi…
E, bu dunyoda yaxshi odamlar ham ko‘p ekan!Zoyir buni boshiga xo‘b g‘alati savdolar tushgandan so‘ng bildi!Zoyir o‘zi azaldan shunaqa edi: erkak kishi ko‘chada ko‘kragini kerib yurishi kerak deb hisoblardi. O‘ziyam shunga munosib bo‘lishga intilardi.Zoyirning yana bir aqidasi bor edi: erkak davomi…
Karimjon kabineti o‘rtasida uyoqdan-buyoqqa borib kelarkan, stol yonidagi kursida o‘ziga o‘qrayib tikilib turgan Narimonga allaqanday norozilik aralash o‘tinch bilan qarab-qarab qo‘yardi.Agar jahldan bo‘zarib ketgan Narimon sal sinchkovlik bilan razm solganida edi, ehtimolki tog‘asining nigohidagi botiniy iltijoni ham payqab olgan bo‘lardi. davomi…
Jo‘ramning ismi Toshkentboy.Balki poytaxt sharafiga qo‘yilgani sabablidir, bir eshitgan odamning yodidan chiqmasdi bu ism. Ustiga-ustak, jo‘ramning tug‘ilgan kuni ham esdan ko‘tarilmaydigan sanalardan edi: 29 fevral. Yili, adashmasam, 1964 edi.Ko‘plar bunday ot olishining sababini so‘rab qolishardi, albatta. Javob esa juda jo‘n davomi…
O‘zbekovullik Rayimberdi cho‘loqning kenja o‘g‘li G‘oziqul o‘qishni bitirganidan so‘ng shaharda qolib ketdi.Vaholanki, O‘zbekovulda ota-onaning oxir-oqibat kenja o‘g‘il bilan yashashi rasm bo‘lgandi.Rayimberdi cholning ham ko‘nglida shunday niyat bor edi. Shu bois ota katta o‘g‘illarining har biri alohida uy-joy qurib olishiga qo‘lidan davomi…
* * * Bu endi azaldan ko‘pchilikka ma’lum haqiqat: pul, boylik odamning belini baquvvat, tilini uzun qiladi. Axir beliga oltin tugib olgan mardikorning bir pudlik ketmonda tuproqni uch gaz yuqoriga otib ishlayverganiyu, belidagi oltinidan ayrilgach, tuproqni bir gaz yuqoriga ham davomi…