Qalb kishisi bo‘lmish Rumiy nigohida ko‘ngil olami qanday jilvalanadi?!.. Buni faqat Mavlono yozib qoldirgan she’riy baytlardan bilib olsak bo‘ladi. Doktor Jaloliddin Bakir Chalabiyning “Hazrat Mavlononing asarlarida ko‘ngil” maqolasida “Devoni kabir”dan qalbga oid bir qancha satrlar berilgan. Imkon qadar o‘zbek tiliga davomi…
• Bo‘riga yaxshilik qilsang, seni g‘ajib tashlaydi. • Katta bo‘lak tomoqqa tiqiladi. • Stolga ortiqcha ovqat qo‘yganing bilan uning oyoqlari tolib qolmaydi. • Otangni urgan tayog‘ing kun kelib o‘g‘lingga kerak bo‘lib qoladi. • O‘ng ko‘z chap ko‘zni yoqtirmadi, natijada oralaridan davomi…
Mavlono Jaloliddin Rumiy uylarida yeydigan hech vaqo qolmaganini xabar bergan ayollaridan qayta-qayta so‘rayveribdilar: -Hech narsa qolmadimi? -Yo‘q. -Og‘izga oladigan hech vaqo yo‘qmi? -Yo‘q. -Hech narsa-ya? -Hech narsa… -Rostdanmi?! Xazrati Mavlono shodliklaridan yuzlari gul-gul yonib, qo‘llarini duoga ochdilar: -Allohim, senga hamdu davomi…
Abubakr ibn Abdulloh shunday hikoya qiladi:Bir podshohning dono vaziri bor edi. Har kuni podshohning yoniga kirganda: «Yaxshilik qilganga yaxshilik qil, badkorga o‘zining badkorligi kifoya»,— derkan. Podshoh u vazirni hurmat qilardi. Ammo mulozimlardan biri u dono vazirni ko‘rolmasdi. Bir kun u davomi…
Qadim zamonda bir shahar boshlig‘ining xotini shahardagi mo‘tabar odamlarning xotinlarini ziyofatga da’vat qildi. Mehmonlar tayin etilgan vaqt-da tashrif buyurdilar, o‘rindiqqa o‘tirib, ovqat kelguncha, o‘zlarining qimmatbaho kiyimlari, zirak, uzuk, zebigardon kabi taqinchoqlar haqida so‘z yuritdilar, juda qimmatli ziynat asboblariga zga bo‘lishlari davomi…
Xorun ar-Rashid kunlardan bir kun Bag‘dod ko‘chalarining biridan o‘tib ketayotib maktabdan uylariga qaytayotgan bolalarga uchrab qoldi. Bir bolaning o‘z o‘rtoqlariga qilgan xush muomalasi, dono-dono so‘zlari xalifaning diqqatini o‘ziga jalb etdi, uning aqlli, farosatli va ziyrak bola ekanini anglab, darhol yoniga davomi…
Bir yigit o‘z otasini hakorat qilib urganini ko‘rgan odamlar nafratlanib, u adabsiz o‘g‘ilga hujum qilmoqchi bo‘ldilar. Yigitning otasi odamlarni to‘xtatib:— Birodarlar, o‘g‘limga hujum qilmang, bu ishda o‘g‘lim emas, o‘zim aybdorman. Yigitlik vaqtimda kunlardan bir kun xuddi mana shu yerda otamni davomi…
Bir azizi mo‘tabar odam bir yigitning ota-onasiga qilgan xizmatlarini eshitib uni ziyorat qilmoqchi bo‘ldi. Bu yigit qassob edi. Mo‘tabar odam qassobchilik bozoridan u yigitni izlab topdi. U bilan ko‘rishib, hol-ahvol so‘rashgandan keyin:— O‘g‘lim, men musofir bir kishiman, agar qabul qilsangiz, davomi…
Ikki qiz va bir o‘g‘limiz bor edi. Qizlarimizdan ko‘ra o‘g‘limizni ko‘proq qadrlab, erka qilib o‘stirdik, qarigan chog‘imizda bizning birdan-bir tayanchimiz bo‘lar, – deb umid qilardik.Farzandlarimiz voyaga yetdilar. Qizlarimizni chiqardik, keyin o‘g‘limizni uylantirdik. U oila egasi bo‘ldi-yu, o‘sha vaqtdan boshlab turmushimizda davomi…
Qadim zamonda saxiyligi bilan nom chiqargan bir podshoh o‘zining kishilaridan biriga:— Men bir kishiga ming tanga bermoqchiman, sen nima maslahat berasan?—dedi.— Buncha ko‘p pulni bir kishiga berib bo‘lmaydi,— deb maslahat berdi u kishi.— Yarmisini bir kishiga bersam bo‘ladimi?— Ko‘plik qiladi.— davomi…