Ular daryodan o‘tib olganlaridanoq chek-chegarasi yo‘q sahroga duch keldilar. Hozirgina qo‘lbola solda vahimali daryo bilan olisha-olisha qirg‘oqqa qadam qo‘yganlarida yelkadan tog‘ ag‘darilgandek yengil tortgan bo‘lishsa-da, biroq lop etib paydo bo‘lgan tushuniksiz, daryodan-da vahshatli bu sarg‘ish-qoramtir, tikkaygan buta ham ko‘zga tashlanmaydigan, davomi…
Guljamol o‘zi qanchadan beri orziqib kutgan xuddi shu kuni cho‘lga ketayotganidan bo‘g‘ilardi. Axir, Nosir akasi kelishiga uch oydan beri intiq. Moskvada dissertatsiyasini yoqlab, o‘zlarining ishxonalariga bosh muhandis qilib tayinlangan qallig‘ini kutib olish uchun qanchalar tayyorgarlik ko‘rgandi-ya, essiz…Ertalab Guljamol katta laborant davomi…
Tong sahardan zabtiga olgan izg‘irin qosh qoraya boshlaganda biroz pasayib, peshindan beri uchqun¬layotgan qor rostakamiga gupillay boshladi. Abdurahmon chorva suruvni o‘toviga yaqin pastqamlikdagi qalin saksovulzorga endirdi. U yer sal bo‘lsa-da shamoldan pana, sovuqni qaytarib turadi.Chorva hangisining to‘qimini yechdi va jul davomi…
Oltoy o‘lkasiga yuboriladigan mahbuslar ro‘yxati e’lon qilinganda Sultonmurod Bo‘riboyev o‘z ism-sharifini eshitib, avvaliga unchalik e’tibor bermadi. Lekin odatdagidek boshini kaftlari ustiga qo‘yib, shiftga termulgancha xayol surib yotarkan, o‘ylanib qoldi: “Bu tag‘in nimasi bo‘ldi? Qariyb o‘n yildan bu yon qamoqda bo‘lsam. davomi…
Otajon sapchib o‘rnidan turdi. Quloqlariga ishonmay, radio yoniga yashindek uchib bordi va butun vujudi quloq bo‘lib tingladi. Diktor gapini tugatgach, u radiopriyomnikni mahkam quchoqlab, chunonam o‘pdi-ki, hatto temir jism ham shu topda saryog‘dek erib ketdi chamasi. Keyin uning miyasiga yarq davomi…
Erto‘laning achimsiq havosi dimoqqa urilib, kishini behuzur qiladi. Bu yerga ilk bor tushgan odamning zax va bo‘g‘iq havodan nafasi qaytib, qorong‘ilik ichida yuragi siqilishi mumkin. Yerto‘laning bir burchagida kichkina tuynuk bo‘lib, kun peshindan og‘a boshlaganda quyosh nurlari shu tuynukdan yo‘l davomi…
Qo‘lida oftoba ko‘tarib, ma’yusgina bosh eggancha oyoq sudrab kelayotgan ayolni ko‘rganlar unga achinish bilan qarashar, salomiga mehribonlik bilan alik olishar, keyin ortidan qarab: “Essizgina, shunday ayol baxt nimaligini bilmay o‘tayapti”, – deya pichirlab qo‘yishar edi.Bir kun kayvoni kampirlardan biri uni davomi…
– Kamol, anavilarni qara, zo‘r-a?– Kaptarlarmi, ha, zo‘r.– Uchishini qara, uchishini, bir gala bo‘lib uchishadi-ya.– Ha, haqiqatanam chiroyli.– Anavi qizili bilan chipor rangdagisini kuzatgin. Uchaturib o‘mbaloq oshib-oshib oladi. Eh, qaniydi o‘sha kaptarlar meniki bo‘lsa.– Har doim shuni orzu qilasan. Undan davomi…
Qo‘limdagi piyola bexosdan tushib ketib, ichidagi choy to‘kildi, dasturxon ho‘l bo‘ldi. Irim-sirimlarga unchalik ahamiyat beravermayman-u, ammo ba’zan ertalabdan shunday hodisa bo‘lsa, ko‘nglimning bir chetida jindakkina g‘ulg‘ula uyg‘onib qoladi. Mana, bejizga emas ekan, ishxonamga kelishim bilan noxush xabar bitilgan telegramma oldim. davomi…
Bir xonada uchovlonmiz. To‘rdagi katta stol atrofida o‘tirgan odam – salgina qimirlasa betlari shalvirab tushadiganday semiz Ko‘lboy og‘a bosh hisobchimiz. U enkaya olmaydi, shuning uchun ham stolning ustini xuddi maktabdagi o‘rindiqday qiyalatib ishlatib olgan. O‘zidan boshqa odam o‘tirishi mahol. Ko‘lboy davomi…