(Sichqonlarning hafsalasini pir qiladigan hangoma) Sanoqul kalamush tutib oldi. Qopqonsiz, zaharli dorisiz, shunday qo‘li bilan tutdi. Ertalab turib qarasa, kalamush ko‘rpacha ustida yalpayib yotibdi. O‘lganmi, desa, qimirlab qo‘yadi. Shartta changalladi. Shunda kalamush tipirchilab qoldi. Sanoqul uni endi o‘ldirayin, deb hovliga davomi…
(Cho‘ntakda asralgan hangoma) Nasrquldan so‘rashibdi: «Xudo odamni loydan yaratgan ekan, somon ham qo‘shganmikin?» U javob beribdi: «Qo‘shgan, qo‘shmagan bo‘lsa odam bu dunyo tashvishlariga chidolmay, yorilib ketgan bo‘lardi». Bu bir latifa. Ammo Jazqulning fikricha, boshqalar loydan yaralgan bo‘lsa ham Yo‘qquloboddagi o‘qituvchi davomi…
(Lof uchrab qolsa, ma’zur tutg‘aysiz) Avvalgi asrda Yo‘qqulobodda emas, o‘zimizning televideniyeda «Marhabo, talantlar» degan ko‘rsatuv bo‘lardi. Unda turli tuman ashulakashlaru raqqosalar kashf qilinardi. Garchi u ko‘rsatuv allaqachonlar yo‘q bo‘lib ketgan bo‘lsa-da, bizda emas, Yo‘qqulobodda uning ish usulidan foydalanish davom etayotgan davomi…
(Bu hangomaga ishonganlarga besh ketmadim) Betqul Tilqul bilan bahslashib qoldi. Betqul hech qachon osmondan olib gapirmaydi. Ko‘rganini yo eshitganini gapiradi. Tilqul esa, juda-a eshshakday bo‘lmasa ham, sal qaysarroq. «Ishonmayman» deb turaveradi. Mana, kechagi gap: Betqul «Kengqosh shahrida satira teatri bor», davomi…
(Yuz gramm lofga to‘ydirib olingan hangoma) Balliqul Yo‘qqulobodda kichik korxona ochayotganida yaxshi niyat bilan «Mehmondo‘st» deb nom bergan edi. O‘shanda farishtalar «omiyn!» degan ekanmi, Xudoga shukur, ishxonasidan mehmonlarning oyog‘i uzilmaydi. Mehmondo‘stlik yaxshi-da, har qanday muammo dasturxon ustida bir daqiqada hal davomi…
(Hech qayerda sodir bo‘lmagan hangoma) Nafasingdan aylanay, bu Yo‘qqulobod degan joyda ne-ne ajoyibotlar bo‘lmaydi. Mana, bozor deganda biz qanday manzarani ko‘z oldimizga keltiramiz? Bir moshin qovunni tushirgach, eski choponini buklab, tagiga yakandoz qilib olib, nosni otvolib, savdo qiluvchi dehqonnimi? Sadag‘ang davomi…
(Sariq chaqaga arzimaydigan hangoma) Biz yashayotgan sayyorada elning og‘ziga elak tutib bo‘lmaydi. Puldan gap ochilguday bo‘lsa, mahmadonalardan biri Shvetsariya banki yaxshi deydi, boshqa birovi Londonniki deydimi-ey… Kim Yo‘qqulobodga borib kelibdi, bu safsatalarni balchiqqa uloqtirib tashlashi aniq. Shvetsariya bankasini maqtaydiganni surishtirib davomi…
(ishonish shart bo‘lmagan lofga qo‘shni hangoma) Ota o‘g‘il, deganda biz yaxshi bolalarni nazarda tutamiz. Ammo Yo‘qquloboddagi bir maktabda «ota o‘g‘il» deyilsa, muallimlar qochgani joy topolmay qolishadi. Gap shunda-ki, Jo‘rqul bolaligida shu maktabda o‘qigan, o‘g‘li G‘o‘rqul ham shu yerda o‘qiydi. Sinf davomi…
(yuz gramm achigan lof qo‘shilgani sezilmasa kerak) Yo‘qqulobodda emas, o‘zimiz yashayotgan sayyorada Frantsuzlarning bir filmi bo‘lardi. Undagi qahramonning uyi Frantsiya-Italiya chegarasida joylashgan bo‘lib, chegara uyning qoq o‘rtasidan o‘tarkan. Ya’ni, uyning bir-ikki xonasi Frantsiyada, oshxona bilan hojatxonasi esa Italiyada ekan. Boyaqish davomi…
(Bu o‘limtuk mish-mish jon taslim qilmay turib tanishib olayluk) Yo‘qqulobodning qadim tarixida boshi og‘rigan odam shifo umidida tabibga borsa, tabibi bilan hisob-kitob qilganidan keyin yurak og‘rig‘ini ham orttirib chiqarkan. Bu bir mish-mish deysizmi? Unda yana bir mish-mishni eshiting. Yo‘qqulobodning shimoli-sharqida davomi…