Бошлиғимизни трестда роса дўппослашибди. Қурилиш бошқармамизда объектлар сони кўпайиб кетганмиш, маблағлар ва ишчи кучлари сочиб юборилган эмиш. Яна механизмлар ва техника воситаларидан самарали фойдаланилмаяпти, объектлар ўз вақтида фойдаланишга топширилмаяпти, дейишибди.Бошлиқ ҳам мажлисдан олган “энергия”сини ҳаммамизга бўлиб берди. Шошилинч тадбирлар белгиланди. давоми…
Стол устига уюлган сумка ва елим халталарга жойланган нарсаларни қайтадан кўздан кечириб чиқдим-да, яна қўлимдаги рўйхатга қарадим: «Хў-ўш… Пичоқ бор. Чойнак-пиёла бор. Электр иситгич, соқол оладиган машинкани олдим. Ликопча, коса, термос бор. Шиппак бор. Пайпоқ, ич кийим, туз, гугурт, қуруқ давоми…
Кунлардан бир кун Қуёнбой илмий мақола битди.–Бир кўриб берсангиз, сўнгра эълон қилсак, – деди у Тулкихоннинг ҳузурига бориб таъзим қиларкан.Тулки мақолага бир кўз югуртириб чиқди, у ер бу ерига қалам урди, сўнгра Қуённинг исми-шарифи олдига ўзиникини ҳам қўшиб қўйди. Кейин давоми…
Ички касалликларни даволовчи дўхтир Сайфи Соқиевич кунлардан бир куни тонг қоронғусида уйғониб кетди-ю, анчагача шифтга тикилганча кўрган тушининг таъбирини ўйлаб ётди.Тушида кимсан Чехов билан гурунглашиб ўтирганмиш. Олдиларида бир чойнак кўк чой, ликопчада новвот, қанд-қурс…–Сайфи, – дермиш Чехов, – мен ҳам давоми…
Бошимда аҳён-аҳёнда оғриқ сезардим. Буни ҳамкасбларимга айтгандим улар турлича маслаҳат беришди.– Энг асосийси, дардга эътибор бермаслик керак. Касалликни ўзингга олдингми баттар бўласан,–деди олдимда ўтирадиган ошнам. -Ўйлаки, бошинг оғримаяпти. Ичингда икки-уч қайтар бошим оғримаяпти, бошим оғримаяпти. Тамом, оғриқ ўз-ўзидан йўқолади.— Бу давоми…
Шаҳарлараро қатновчи автобус бир бекат юрар-юрмас ўртароқдаги ўриндиқда ўтирган шоп мўйловли йўловчининг қўлидаги икки ёшлар чамасидаги бола аста-секин йиғисини бошлади. Катта йўлга чиққан автобус тезлигини оширди. Боланинг йиғиси ҳам тобора авж олди. Унинг овози шу қадар ўткир эдики, автобус моторининг давоми…
Тушги овқатни еб бўлишди. Қоринлар тўйиб, димоғлар чоғ; эснаб, ширин уйқу босиб, кўзлар биё-биё. Эр сигара чекди, керишди ва кушеткага ўзини ташлади. Хотин унинг бош томонида ўтириб, мушукка ўхшаб хириллади… Эр-хотин бахтиёр эди. – Гапирсанг-чи, – деди эр эснаб. – давоми…
Галактион Табидзе. Ўйноқи гуллар: Шеърлар, достонлар. [Редкол С. О. Азимов ва бошқ.; Муҳаммад Али тарж.] — Тошкент, Адабиёт ва санъат нашриёти, 1982. — (Дўстлик кутубхонаси. СССР халқлари шеърияти). Грузин совет адабиётининг асосчиларидан бири Галактион Табидзе (1892—1959) грузин шеъриятининг инқилоби саҳифасини давоми…
Абдураҳмон Мушфиқий (ابدوررحمآني موشفيقي) XVI асрнинг иккинчи ярмида яшаб, ижод этган шоир. У 1538 йилда Бухоро шаҳрида туғилган. Ота-онасидан барвақт ажралган шоир дарбадарликда кун ўтказиб, ҳаётнинг барча азобу уқубатларини бошдан кечирган. Бухоролик бир ҳунарманд хизматида бўлиб, ўша инсоннинг марҳамати билан давоми…
Эътиборга лойиқ бўлган бадиий етук асарларга жавобия айтиш ёки татаббуъ битиш мумтоз адабиётимизда анъанага айланган ҳодиса эди. Бу ўзига хос ижодий мусобақа бир қанча тенг қимматли ранг-баранг асарларнинг пайдо бўлишига сабаб бўлди. Алишер Навоий ва Жомий орасида ҳам ана шундай давоми…