Xalil nafaqaga chiqishi bilan Vaxshivordagi ota hovlisiga ko‘chib keldi. Charchagan miyani dam oldirib, bundan buyog‘iga qarilik davrini qay yo‘sin o‘tkazishni o‘ylab ko‘rishga bir-ikki oy o‘zini erkin qo‘ydi. Shu kayfiyatda bolaligi o‘tgan qadrdon go‘shaning sokin hayotidan lazzatlanib yurgan kunlarning birida kutilmagan davomi…
Agar o‘lim-jitimsiz to‘l tushsa, cho‘ponning murutini bolta kesmadi degani. Haydarqul ham suruvi chiqitsiz boyib yelkasidan tog‘ ag‘darilgandi, kayfi chog‘. Kiyim-boshini almashtirib, yo‘lga otlandi. Qizilning darasidan chiqib kelib, Katmanning hovariga yetganda oti adirga tirsaklab ketdi. Darhol selga tomon jilovini burdi. Namgarchilik davomi…
Eshbo‘ri uyqudan uyg‘onsa suyagi zildek og‘ir, keliga solib tuyulgandek ulay-bulayga qimirlashga hafsalasi bo‘lmay har kungidek to‘shagida yalpaygancha o‘tiraverdi. Allaqachon kun yoyilib ketgan. Ayiqdek lapanglab hovliga chiqqanida badanlari zirqirab, ustiga-ustak lop etib yuziga saratonning hovuri urilib basharasi tirishdi. Pomidor jo‘yaklarda o‘roq davomi…