Xiren Bxattachariya

INSON, DALA, TER VA QON Yuztuban yiqildi odam qo‘lidan Tortib olishganda aziz yerini. Bu unumdor yerni po‘lat omochda Haydashdi, ekishdi don-jo‘xorini. Sarob ko‘rinadi oldda suv bo‘lib, Qup-quruq yer faqat xayolga to‘lar. Kuygancha qovjirab boradi tuproq, Toliqdi daryolar, irmoqlar, ko‘llar. Donlar davomi…

Nirmal Prabha Bardoli

YoLG‘IZLIK 1 Olislardan boshlanar yo‘lim, Dunyoni kezguvchi sayohatchiday Ko‘z ochib yumguncha o‘tadi umr, Emaklab boraman, zulmat qa’riga – Ko‘rinar qarag‘ay yolg‘iz va mag‘rur. 2 Uy tomon boqaman, darpardalarim Ming xo‘rsiniq bilan pastga tortilar. Yolg‘iz terak bo‘ylab keta boshlayman, Uyim esa davomi…

Cheni Ram Gogoch

YaShAYoTGAN ILDIZLAR Na quvonch, na qayg‘u, na afsus menda, Na uylar uchraydi, na bir maysazor. Oxiri ko‘rinmas tomlar ustida Ko‘kka ucholmaydi, yerga tushmas zor. Men qoqib tashlagan quruq xas-cho‘plar Chuqur ildizlarga qoqilib ketar. Ildizlarni tirnay-tirnay oyoqlar Qonaydi, qon ildiz tubiga davomi…

Biresvar Barua

LILYaNING TUShLIGI Barmoqlarim sanayman bir-bir, Shoshib-shoshib chiza boshlayman. Bir ko‘rishda dilimga asir Chehralarga nazar tashlayman. Yoqimli so‘z, yoqimli chehra… Kim orzu qiladi to‘g‘nog‘ichlarni? Qorong‘u xonada bitilgan ro‘yxat Katta o‘rmon, barglar, shox, yog‘ochlarni Kim bichar? Kim tikar? Bu qanday qismat? Yovvoyi davomi…

Harekrishna Deka

TONG OTIShI Inlarini tashlab ketar chog‘larda Qarg‘alar qag‘illab-qag‘illab toldi. Qaqragan daryolar suv kutayotib, Bir kechada go‘yo ko‘zdan yo‘qoldi. Sinib yotgan yog‘och ko‘prik ostiga Askarlar birpasda berkinib oldi. Baland yerdan suvga tushgan oqsochlar Bu sirdan bir umr bexabar qoldi. Quyoshda yarqirab davomi…

Navakanta Barua

AYLANMA HALQA TASMASI Onamning aylanma halqalarida Chilvirga yaroqli tasma bor edi. G‘altak o‘sar g‘altak o‘ramlarida. Bu menga qorong‘u sir-asror edi. Savatchada iplar, g‘altaklar, o‘ram, Bo‘sh g‘altaklar baland tortar tobora. Biroq men aylanma halqali tasma Adog‘in ko‘rmadim, ko‘rmadim sira. Faqat u davomi…

Keshav Mahanta

MININING BARGLARI Mohir qo‘llar chaqqondan-chaqqon Yaproqlarni uzib tashladi. Qaddi shamshod Mini ko‘zlari Eng afsungar tunga o‘xshaydi. Qalbi nozik bargday titraydi, Bu tuyg‘uni necha-necha bor Ko‘rinmas qo‘l uzib yulqidi, O, shafqatsiz, berahm, beor! Go‘zal Mini boylikni emas, Suydi yellar shivirlashini. Faqat davomi…

Ajit Barua

DUNYoNING AYLANIB BURILISh NUQTASI Kel, qora, qora murch yarg‘og‘i, Gullari tiniq suv ichida. Sap-sariq xollarning titrog‘i Qahrabo urug‘lar uchida. Bug‘doy dalasida kezinar Nora… Aylanib-aylanib burildi dunyo, Qachon ko‘zlarimni ranglar yoritdi? Bir zumlik yomg‘irlar, oyda ham go‘yo Bu dunyo aylandi, dumaloq davomi…

Nikolay Ilin (1950)

Toshkent davlat Universitetining filologiya fakultetini tugatgan. Toshkent jahon tillari universitetida rus tili o‘qituvchisi bo‘lib ishlagan. Hozirda “Prepodavaniye yazыka i literaturы” ilmiy jurnalining bo‘lim muharriri. She’rlari “Drujba narodov”, «Zvezda Vostoka» jurnallarida, “Pod znakom oseni” (2005, Toshkent), “Malыy shelkovыy put” (Toshkent), «Kronos» davomi…