Эрнест Хемингуэй. Даҳшатли кутиш (ҳикоя)
Ўринда ётарканмиз, у деразани ёпиш учун хонага кирди, кўзимга касалдек кўринди. Юзлари бўздай оппоқ, оғриқнинг зўрлигидан базўр ҳаракат қилар, қалтирарди. — Нима бўлди, тойчоқ? — Бошим оғрияпти. — Бориб ёт. — Йўқ. Тузукман. — Жойингга бориб ёт. Ҳозир кийиниб, олдингга давоми…