Кунлардан бир кун бир киши ўралган, муҳрланган бир халтачани дўстининг ҳузурига келтириб:— Дўстим, мен сафарга чиқиб кетаётибман, ичида минг олтин бўлган шу халтачани сенга омонат топшираман, сафардан қайтиб келганимдан сўнг ола-ман,—деб халтачани топширди ва ўша кун сафарга чиқиб кетди. Сафари давоми…

Фазл номли мўътабар бир одамнинг икки яқин одами бор эди. Бирининг оти Назар, яна бирининг оти Соқиб эди. Бир кун Фазлнинг ҳузурида Назар билан Соқиб бир-бирлари билан ҳазиллашдилар, аскиябозликка киришдилар, охир ҳазиллари зилга айланди, ҳар иккиси қизишиб бир-бирини ҳақорат қилишга, давоми…

Хорун ар-Рашид ўз вазири Жаъфар, яна ўзининг энг яқин хизматчиси билан суҳбатлашиб ўтирганди. Гапдан гап чиқиб Жаъфар Хорундан:— Нимадан энг кўп завқланасиз?— деб сўради, Хорун ар-Рашид шундай жавоб берди:— Мен энг нафис кийимлар кийдим, лаззатли овқатлар едим, энг нодир шарбатлар давоми…

Халифалардан Умар (р.а.) бир кечаси кўчаларни айланиб юрарди. Бир уйнинг ёнидан ўтаркан, бир хотиннинг ҳовлида қизи билан жанжаллашиб сўзлаган товушини эшитди ва уй эшиги ёнида туриб уларнинг сўзларига қулоқ солди. Хотин қизига аччиқланиб:— Нега мен билан олишасан? Эртага сотиладиган сутимизга давоми…

Қилган гуноҳларини арз этиб тавба-тазарру қилиш учун икки хотин нуроний бир чол ҳузурига келдилар. Булардан бири ҳали ёш, иккинчиси эса қирқ-қирқ бешларга кирган ўрта ёшли хотин эди. Ёш хотин ўзининг зўр гуноҳли эканини билиб, шу қилган гуноҳи учун қайғурарди. Ўрта давоми…

Машҳур халифа Хорун ар-Рашиднинг замондоши Баҳлулни девонавор ҳаёт кечиргани учун «Девона Баҳлул», ҳикматли сўзлари билан машҳурлиги учун «Доно Баҳлул» дер эдилар. Хорун ар-Рашид Баҳлулни ҳурмат қилар, у билан суҳбатлашиб, ҳазиллашарди. Бир куни Хорун ар-Рашид гўристондан ўтар экан, эшик ёнида Баҳлулнинг давоми…

Ҳукмдорлардан Баҳромгўр бир куни овга чиқди. Бир кийикни учратиб уни овламоқчи бўлганда, кийик қочиб кетди. Баҳромгўр унинг орқасидан қувлай-қувлай, ниҳоят бир қабила яшайдиган ерга етиб келди. У қабиланинг Қабийса исмли бир сардори бор эди. Кийик ташналикдан бетоқат бўлиб Қабийсанинг чодирига давоми…

Ўтган замонда Карим исмли бир кишининг шаҳардан ташқарида бир парча ери бор эди. Карим ҳар йили шу ерига экин экиб, ундан олган ҳосилга қаноат қилиб, бола-чақаси билан умр кечирарди. Баҳор пайти бир куни ер ҳайдаб турганда бир ўғри келиб, унинг давоми…

Билимдонларнинг султонини ғамгин ҳолда кўриб, муридда савол тили очилгани ва қониқарли жавобларни эшитиб, андухлик кўнглини бўшатгани (Кунларнинг бирида) Боязид* хафа ҳолда ўлтирган эди, буни кўриб бир муриди унинг хафачилигининг сабабини сўради.– «Эй (доим) осмони фалакнинг устида юрган, Арш фазосига ҳам давоми…

Иброҳим Адҳамнинг Каъбага намоз ўқиш билан боргани ва Робияи Адвияга эса Каъбанинг ўзи унга муҳтож бўлиб келганиҚачонки Иброҳим Адҳам ўринбосарликдек юқори мансабини тарк этар экан, Аллоҳ фано тожини унинг бошига кийдирди. Унинг подшоҳлиги ва дабдабаларини фано ели учириб (Каъбага олиб давоми…