Ibrohim G‘afurov. Hayot – muallim

Gapni uzoqroqdan boshlasammikin deyman. 1945-1946 yillarning ko‘klami, kunlar ilib, ko‘k­simiz uzoq qishdan so‘ng yayrab qolgan. Toshkentning shimol tomonlarida chakalakzor, do‘lanazorlar oralab ajib bog‘lar bag‘rida qamish tomli, yakkasinch, guvala uyli Teshik qopqa mahallasi joylashgan. Pochcham va otam urushdan qaytishdi. Pochcham temir davomi…

Abdulhamid Nurmonov. Co‘z mulkiga sayr

Talabalik va aspirantlik yillarimizda Erkin Vohidovning nomi yoshlar o‘rtasida juda shuhrat topgan, shoirning, ayniqsa, “O‘zbegim” qasidasi el o‘rtasida og‘izdan tushmaydigan bo‘lib qolgan edi. Shu davrlarda men Erkin Vohidov qiyofasida, nimagadir, Alisher Navoiyni tasavvur qilardim. G‘azallarining purma’noligi, ohangining serjiloligi Navoiyni eslataverar davomi…

Umarali Normatov. Zahmatkash olimning sharafli yo‘li

1972 yilning sentyabri. Milliy universitet o‘zbek filologiyasi fakulteti birinchi kursida hozirgi adabiy jarayon fanidan mashg‘ulotlar boshlaganman. O‘n yildan beri kamina olib boradigan bu kursning bosh vazifasi – filolog talabalarni joriy adabiy jarayon olamiga olib kirish, ularda so‘z san’ati va adabiyotshunoslik, davomi…

Hamidulla Akbarov. Adib tafakkuri, aktyor talqini (yozuvchi va ijrochi hamkorligi masalalari)

Ijrochilik san’ati hamda yozuvchi faoliyati bir-biriga o‘xshash ko‘rinadi. Aktyor ham, adib ham qahramonini, u istiqomat qiladigan mediamuhitni tasavvur etadi, personajning har bir daqiqadagi hayotini hamda unga jo‘r bo‘ladigan jismoniy harakatini “kuzatib boradi”, o‘ylari hamda talaffuz etayotgan so‘zlari biri ikkinchisini ifodalashini davomi…