QORLI KEChA Qorong‘i tun izsiz yo‘qolar Olib kelishganda menga noxush xabarni. Pilik tugab borar, moychiroq shu’lasi lipillar, Qor esa yog‘adi eski xotiralar g‘ussasi yanglig‘. Entikib ketaman, og‘zimdan chiqqan bug‘ni tutarkan, Yuragim bo‘shlig‘ini yoritaman chiroq shu’lasi bilan. Libos saslarini eshitaman, ayol davomi…
KETAYoTGAN KEMA Men ham ketaman. Nahotki ko‘z yosh-la kuzatsam yoshligimni? Ketaman men. Osonmi bu fayzli sohilni tark etmoq, Ko‘z o‘ngimda jonlanar olmos cho‘qqili tog‘lar manzarasi, Nigohlarim ardoqlar qadrdon kishilarimning hatto ajinlarin… Ketar ekan, unutib bo‘larmi bularni? Boshqalar ko‘ngliga g‘ashlik solgan davomi…
PIONGULLAR YaShNAB TURARKAN Men mudom o‘z bahorimni kutib yashayman, Biroq piongullar xazon bo‘lgan kun Chulg‘anaman g‘am-g‘ussalarga, Bahor ham jim, mung‘ayib qolar. May kunlarin birida, dimiqqan kunda Yerga tushsa qovjiragan birorta gulbarg, Birdan yo‘qoladi piongullar dengizi. Mening qalbimda so‘nar junbush zavq. davomi…
DENGIZ VA O‘G‘LONLAR G‘alayonli to‘lqinlarim, to‘fonim-la men Sindiraman va yiqaman hamma narsani. Nima menga — tog‘ haybatli yuksak maqbara, Nima menga — cho‘ng qoyalar metin, nuramas, Siz bilmaysiz qudratimni, jazavamni, o, Sindiraman va yiqaman hamma narsani Tug‘yonlarim, na’ralarim, dag‘dag‘am bilan! davomi…
Dilafro‘z Xudoyberdiyeva 1987 yilning 9 aprelida Toshkent shahrida tug‘ilgan. Toshkent moliya institutini tamomlagan. Hozirda mazkur institutning Magistraturasida tahsil olish bilan bir qatorda, institut qoshida faoliyat yuritadigan “Moliyachi” gazetasi hamda uning qoshidagi «Ijodkor yoshlar» to‘garagida, shuningdek, qariyb o‘n yildan buyon “Tong davomi…
1983, № 1 | 1983, № 2 | 1983, № 3 | 1983, № 4 | 1983, № 5 | 1983, № 6 | 1983, № 7 | 1983, № 8 | 1983, № 9 | 1983, № 10 | davomi…
Farg‘ona fojialaridan keyin, garchi oylar o‘tgan bo‘lsa-da, biroq hali xarobalar kuli tamomila sovigani yo‘q. Hali hamon goho tinch, osuda damlarda shahid ketgan o‘g‘illar, aka va otalarning juvonmarg yodini, gohida esa ikki birday xalqni birlashtirgan aziz va yorug‘ xotiralarni esga soluvchi davomi…
* * * Qayga ketding, birodar? Mana, hozir, bugun-erta bahor keladigan… Sen o‘lib ketaverding, boychechaklar ochilishini kutmading… * * * Qirg‘oq kimsasiz… Yomg‘ir odamlarning izlarini yuvmoqda. Namchil qumloq negadir dilga mahzunlik soladi. Yalang oyoqlar hali ham bahor shamolining titrog‘ini unutolmagan. davomi…
* * * Kuz tuni naqadar qayg‘uli, ey Oy! Odamlar dunyosi tegdi jonimga. Oy, tungi ko‘shkingda menga yo‘qmi joy? Qayrag‘och shoxidan chiqsam yoningga. Yonimda sen kabi mahbubam bo‘lsa, Har bulut, shamolga bo‘lar edim shod. Oy, seni bag‘rimga bosib, tepadan – davomi…
* * * Mening mag‘lubligim, g‘olibliklarim – bugun arzimasdir qimmat bir pulga. Barcha shon-shuhratim, hurmat-izzatim jon deb almashaman bir dona gulga, bir piyola mayga… Oq bulutlarni ko‘rpa qilib yotsam menga yetarli – sokinlikni totsam menga yetarli. Tiriklik g‘amidan kechdim tamoman, davomi…