Аччиқ сабоқ
«Ёзнинг илк кунлари. Қуёшнинг тонгги нурлари юзимни чимчилаб уйғотар, субҳидамнинг мулойим шабадаси юз-кўзимни силаб, аллалагандай туюларди. Бир зум яна ўқишга кеч қолаётганим эсимга тушди ва ўрнимдан сапчиб турдим. Соат ҳар доимгидек ерда думалаб ётар, соат миллари эса ҳамон етти рақамини давоми…