Келинг, кўринг, эшак кетди…
Сўфилардан бири йўлнинг устидаги хонақоҳга меҳмон бўлди. Мезбонлар сўфининг эшагини оғилга, сўфини эса бош чодирга олиб кирдилар. Хонақоҳда ўтирган дарвешлар бир бурда нонга муҳтож, йўқсил кишилар эди. Хонақоҳларига тушган меҳмоннинг ҳам қорни оч. Нима қилсинлар? Йиғилишиб бир қарорга келдилар: Меҳмоннинг давоми…