Саид Аҳмад. Учинчи минора (ҳикоя)

Гап-гаштакларда, тўю томошаларда Жуман бобо ҳамиша битта гапни такрорлайди:—    Мени шоширманглар, невара-чевараларимни нариги минг йилликка ўтқазиб қўяй, ана ундан кейин хайдамасанглар ҳам ўзим кетаман. Мен тенгилар кетиб бўлди. Куним сен мишиқиларга қолиб ўтирипти. Сенлар нимани кўрибсанлар, бошларингдан қандоқ савдолар ўтиптики, давоми…

Саид Аҳмад. Тоғ афсонаси (ҳикоя)

Машина хўп яхши нарса-ю, унинг ҳам ўзига яраша нағмалари бор-да! Машина олган одамларнинг хотинлари ҳазил аралаш, бу машина эмас, кундошим, дейишар экан. Сабаби, эр ишдан келибоқ овқатга ҳам қарамай, машинасининг тагига кириб кетганича ярим кечада мойга қоришиб чиқар, азонлаб яна давоми…

Саид Аҳмад. Менга етиб келмаган хат (ҳикоя)

Эллик тўртинчи йили Саидахондан бир хат олдим. Унда аввал ҳам хат юборганини айтган эди.«Билмадим, бу юбораётганим хатми, ҳикоями ё бошимдан ўтган савдоларми? Ўқиган бўлсангиз, ўзингиз бирон нима деб номларсиз…»Саидахон айтган ўша хат менга етиб келмаганди. «Бошимдан ўтган савдолар» деганидан хат давоми…

Саид Аҳмад. Фармонбиби қалъасига штурм (ҳикоя)

Минг тўккиз юз етмиш олтинчи йилнинг май ойида Ҳамза театри олдида «Тез кунда «КЕЛИНЛАР ҚЎЗҒОЛОНИ» кўрсатилади», деган афиша пайдо бўлди. Бир ойга яқин туриб қолган афишанинг бўёқлари ёмғирда ювилиб, офтобда оқариб кетганидан уни тез-тез янгилаб қўярдилар. Аммо томошанинг қачон кўрсатилишидан давоми…

Саид Аҳмад. Сумбул (ҳикоя)

(«Сурхон ҳикоялари»дан) Ваҳобжон Деновга бемаҳал келганидан у ёқ бу ёққа телефон қилиб, ҳеч кимни тополмади. Охири ўйлаб-ўйлаб колхоз меҳмонхонасида тунаб қолишни маъқул топди. Меҳмонхона қоровули чопонини бошига ёпиб ухлаб ётган экан, унинг илтимосига дўнғиллаб-дўнғиллаб зўрға кўнди. Ваҳобжон ишлаган пайтларда бунақа давоми…

Саид Аҳмад. Қишдан қолган қарғалар (ҳикоя)

Насибжон ҳовлисидан анча берида машинадан тушди. Эшик олдида икки «Жигули» турибди. Кимлар келди экан? Уни йўқлаб келадиган яқинлари йўқ эди-ку. Тинчликми ўзи? Ишқилиб, тинчлик бўлсин-да, дея остона ҳатлади. Хотини чорпояда омонатгина ўтириб, гуруч тозалаяпти.Айвонда дастурхонга тугилган уч-тўрт тоғора. Улардан сомса, давоми…

Саид Аҳмад. Ўн саккиз ёшинг (ҳикоя)

Не ажаб, чун сарвинозим ўн сакиз ёшиндадир. Ўн сакиз минг олам ошуби агар бошиндадир Навоий Ўн саккизга кирган одамнинг кўзига олам жилва қилади. Камалакнинг етти рангидан етмиш минг ранг ясайди. Эчкининг ёқимсиз маъраши ҳам қулоғига бул-бул навоси бўлиб киради. Юлдузларга давоми…

Саид Аҳмад. Таъзим (ҳикоя)

Ниҳоят, кўпдан кутилган диплом қўлга тегди. Ўзим қаттиқ чарчаганман. Аксига олиб сўнгги имтиҳон олдидан бир ҳафта ётиб олсам бўладими. Ошқозон носоғ-да. Кейинги икки имтиҳонни парҳез пайтимда топширдим. Ўзи имтиҳон ҳамма вақт саратон кириш олдидан бошланади. Ҳаво қизигандан қизиб кетади. Иштаҳа давоми…

Саид Аҳмад. Кўзларингда ўт бор эди (ҳикоя)

Зинапоянинг бошида оқ халатли аёл кўриниши билан Мутал шошиб ўрнидан туради. Ундан бирон гап чиқмагандан кейин бўшашиб яна жойига ўтиради. У шу тахлит уч соатдан бери ўтирибди. Шаҳар аллақачон ухлаган. Аммо бу ерда кирди-чиқди. Телефон дам ўтмай жингиллайди. «Тез ёрдам» давоми…

Саид Аҳмад. Чўл оқшомлари (ҳикоя)

1. Оталар  ва  болалар Каттакон ер ўчоқ олдида бир қария чирсиллаб ёнаётган ўтга қараб жимгина ўтирибди. Уфқда анчадан бери кимхобдек кўзни олаётган оловранг шафақ сув пуркагандек бир зумда ўчди-ю, чўл устини ним қоронғилик босди. Олисда икки трактор ҳамма ёқни остин-устин давоми…