Ovga borayotgan edim, havo aynidi. «Bahor havosi-da, bir sevalab o‘tar», deb ketaverdim. Biroq sal o‘tmay yomg‘ir shunday quyib berdiki, birpasda ust-boshim ho‘l bo‘lib, badanimga yopishib qoldi. Shunda, turgan yerimdan ikki yuz qadamcha narida jar va jarga tushaverishda ovchilar, yo‘lovchilar qo‘nib davomi…
Ola g‘unajinimiz bu yil ham qisir qoldi. Dadam: “Endi bo‘lmadi. Bolalarim, oqqa yetamiz deb ko‘zlaringiz oqarayozdi, bu zormondani so‘yib joyiga joy qilamiz”, dedilar. Erta bozor degan kuni uyimizga qassob keldi. Mol so‘yadigan kishi juda salobatli bo‘ladi derdilar, unchalik emaskan: qora davomi…
Jazirama yozning ayni tush pallasi. Poyezd kutayotgan yo‘lovchilar ancha narida — vokzal binosi ko‘lankasidan panoh topishgan. Perron bo‘ylab u yoq-bu yoqqa shoshilib o‘tib turgan temiryo‘l xodimlari va yo‘lovchilar quyosh tig‘i ostida turgan Niyoz amaki oilasiga ajabsinib qarab qo‘yadilar. Oila a’zolari davomi…
Peshindan beri yomg‘ir yog‘yapti. Avval ezib yog‘di — to‘piqqa chiqadigan qorni oqizib ketdi. Kechga borib birdan shamol turdi. Tarnov suvlari goh chapga, goh o‘ngga, goho imorat devoriga quyiladi…Tramvay bekatida turganlar o‘zlarini ko‘cha yoqasidagi dorixonaga, do‘konlarga urishdi. Bekatda faqat uch kishi davomi…
Nayman aka salomimga alik oldi-yu, tomdan tarasha tushgandek savol berdi:– Karim Rasulovichning ahvoli qalay?Nima deb javob qilay? Boshim qotib qoldi. Chunki o‘zim yaqindagina viloyat xalq ta’limi boshqarmasiga inspektor bo‘lib ishga kelganman. Boshqarma boshlig‘i Karim Rasulovich bilan bir martagina ish yuzasidan davomi…
Bultur Charli Stefford degan chet ellik yigit bilan tanishdim. O‘zi Amerikaning Illinoys degan shtatidan ekan. O‘zbekistonning bir qishlog‘ida yashab, o‘zbeklarning urf-odati, rasm-rusumlari bilan tanishish uchun biz tomonlarga kelibdi. Bir kuni uyda o‘tirsam, tuman rahbarlaridan biri boyagi yigitni boshlab kirdi. Yonida davomi…
Katta xo‘jalik daftari hamda A shaklidagi o‘lchagich — hachcha ko‘targan Hamroyev bir necha kishini ergashtirgancha, Xolmurodlarning uyi yoniga, o‘ng yonidagi sayxonlikka kelib to‘xtadi. Atrofga qarab olib, Sayfi muallimga nimalardir degan edi, muallim yayrab kuldi. Darcha-eshik biqinidagi chorioyada gazeta o‘qib o‘tirgan davomi…
Hayit aka ishdan horib, hafsalasiz qaytdi. Ish og‘ir emas, ammo yolgon va’dalar uni charchatib, asabiylashtirdi. Shunga qaramay, o‘zini bosiq tutib, tiliga erk bermadi, dardini ichiga yutdi: «Keyingi safar uch oylik maoshni qo‘shib olaman, bir talay bo‘ladi», deya o‘zini ovuntirdi. Faqat davomi…
Yilqilar choshgohga borib holdan toydi. Ular yolg‘iz oyoq yo‘ldan boshlarini egganicha, bir-bir qadam tashlab borishardi. Ertalab uzoq safarga otlanishayotganda ancha-muncha nag‘ma ko‘rsatgan ikki yosh ayg‘ir ham hovuridan tushgan, ba’zan biron yilqi yaqin kelib qolgandagina g‘ujuri ko‘tarilib, so‘qmoqdan chiqar, boshini ko‘targanicha davomi…
Oyisi Xurshidni bog‘chadan vaqtli olarkan, tarbiyachisiga: «Bugun bolaganamning tug‘ilgan kuni!» — dedi. Kunduzgi uyqudan vaqtli uyg‘otilgan Xurshid «tug‘ilgan kun»ning nima ekanligiga aqli yetmasa-da, quvnab irg‘ishlay boshladi.— Tug‘iygan kunim, tug‘iygan kunim! — deya qichqirgancha oldinga tushdi. Oyisi uni zo‘rg‘a tutib turib, davomi…