Kimki komil bo‘lmagay g‘aflat anga, G‘aflati ilmi xirad podosh etur. Kimki johil bo‘lmagay hikmat anga, Ilmi ham bir kun jaholat fosh etur.Jaloliddin Rumiy. Trolleybus navbatdagi bekatda chayqalib to‘xtadi. Yo‘lovchilar birin-ketin tusha boshladilar. Shu payt oldingi eshik yonida qo‘liga bir parcha davomi…
«Ana shu yo‘l yoqalab boraversang, bir daraxtga duch kelasan. Yodingda tut, u oddiy daraxt emas»«O‘zbek xalq ertaklari»dan. Namozshomga yaqin havo aynidi.Ko‘k yuzini yag‘ir, uvada bulutlar qoplab, kuchli shamol turdi. Dov-daraxtlar titrab-qaqshab, yo‘lkalar mayda-chuyda shox-shabbalaru bargu xazonlarga to‘ldi. Qayerdadir, yopilmay qolgan davomi…
— Hammaning kelini abitta o‘tiri-ib kashta tiksa, meniki kitobga termiladi! «Olima-da!» — Qudasi Qurbon kampirning ma’rakada katta-kichikka eshittirib va atayin unga tegizib shangillashi Sobira xolaga og‘ir botdi. Atrofida o‘tirgan bir-ikki kampir labini qimtidi. Qo‘shnisi Payzi otin uning tizzasiga qo‘lini bosib: davomi…
To‘rtovlon Ko‘ksoy bo‘yidagi shiyponda, ulkan chorpoyada davra qurganmiz.Tagimizda cho‘g‘day ko‘rpachalar, biqinimizda par yostiqlar. Shiypon atrofi suv sepilgan, yog‘ tushsa yalagunday top-toza, sarishta. Gulrayhonlar hidi hov etakdagi shamshodlar ostidan ko‘tarilib havoga singiyotgan kabobning xush bo‘yiga aralashib dimoqqa uriladi. O‘sha shamshodlar tagida davomi…
Cho‘ldagi xo‘jalikka yuk olib borgan Anvar tushdan so‘ng shaharga qaytish uchun katta yo‘lga chiqdi. Ertalabdanoq goh tinib, goh to‘xtab yog‘ayotgan kuz yomg‘iri ancha kuchaygan, hali-beri tinadiganga ham o‘xshamasdi.Anvar havo aynigan shunday kezlari o‘zi yoqtirgan qo‘shiqni xirgoyi qilib, bir maromda yurishga davomi…
— Shunaqa… Yer yuzida to‘rt milliard odamga yetgan havo menga yetmaydi… Bu gapni u hazillashib aytdi. Ammo Qunduz uning so‘z ohangidagi pinhoniy nadomatni ilg‘adi… Zax va bo‘yoq hidi anqib turgan katalakdek qiroatxona sovuq edi. Yigit yupungina plashga o‘ranib kresloga cho‘kkan, davomi…
Besh oydirki, Rohila kallai saharlab turadi. Avval ko‘rgan uzuq-yuluq tushini eslamoqchi bo‘ladi. Lekin eslolmaydi. So‘ng to‘zg‘igan, ok tolalari kun sayin ko‘payib borayotgan sochlarini tuzatadi. Keyin yonginasida pishillab uxlab yotgan, yuzlari kir-chir bolalariga termuladiyu yuragi ezilib ketadi. Chuqur xo‘rsinib, ertalabki nonushtaga davomi…
Atrofi baland paxsa devor bilan o‘ralgan kolxoz bog‘i shunchalar go‘zal va sirli ediki, bu so‘lim go‘sha bilan bog‘liq voqealar bolaligimning eng yorqin xotirasi bo‘lib hamon tushlarimga kiradi.Bog‘ qanchalik g‘aroyib bo‘lsa, asli ismi Farmon bobo, lekin negadir hamma Amaki deb ataydigan davomi…
Agar kishi Iso kabi yukini ko‘chaga olib chiqqanda ham, igna uning yo‘lini to‘sishi mumkin. Zero igna dunyo asbobidir.Jaloliddin RUMIY Bu mangu obod maskan Hisor tog‘laridagi Hazrati Sulton, Xo‘ja pirpiroq cho‘qqilarining etagida, ular bag‘rida erimay yotadigan, yaxmalak yopunchug‘i sariq saraton oftobidagina davomi…
Aqal bir mushukka bo‘lsang mehribon,Demak salomatdir sendagi imon.Xisrav Dehlaviy. Oysha kampir bolaligini yaxshi eslaydi. Hov anovi Shovuz tog‘ etagidagi barloslarning Yona yurti – Sarkentida yashardi. Toshdan orasiga loy qo‘yib, panjakash qilib suvalgan pastmakkina, archa balorli uylar, shundoqqina uylar yonida ulardan-da davomi…