1. O‘TMISh BILAN UChRAShUV — Namangan shahridin ketganimga o‘n sakkiz yil bo‘libdur-a. Tavba, vaqt ham tog‘din ayqirib tushayotgan soydek tez oqib o‘tar ekan. Yaqinginada shu ko‘chalarni changitib yurar edik-ku — dedi Mashrab jome yonidagi tor ko‘chada eshagidan tushib.— Mana, uyimga davomi…
1588 yilnipg yoz oylari. Pishiqchilik. Shahar darvozalaridan arava-arava qovun-tarvuz, uzum, shaftoli va turli-tuman mevalar kirib turmoqda. Havodan sharbat, tandirdan yangi uzilgan non hidi keladi.Shahar rastalari xuddi arafa kunlaridagidek ola-g‘ovur. Uzoqdan quloq solgan kishiga go‘yo shahar o‘rtasidan katta bir daryo shovillab davomi…
YoShLIK AYYoMINING ILK BAHORI Alisher cho‘kkalab olib xontaxta ustidagi kattakon bir kitobni varaqlab, surat ko‘rib o‘tirar edi. Ov va jang manzaralari uni shu qadar qiziqtirgan, xayolini shu qadar o‘g‘irlagan ediki, otasi kelib eshik oldida kavush yechayotganini ham payqamadi. Kichkina Bahodir davomi…
613 yil savr oyining boshlarida ertalab ikki otliq tevaragi baland paxsa devor bilan o‘ralgan chorbog‘ning darvozasi oldiga kelib egardan tushdi. Darvozaning ikki tavaqasi lang ochiq. Darvozabon eshik yonida turardi. Egniga movutdan kalta yengli tugmador, oyog‘iga ufka etik kiygan, ikki yuzi davomi…
Xorazmshoh Abu Abdulloning amakivachchasi Abu Nasr ibn Iroq ma’rifatparvar va donishmand odam edi. U yuksak martabali amaldorlar, a’yonlar bilan emas, ahli ilmu fozillar bilan suhbatlashishdan zavqlanar, insonning ziynati zardo‘zi chopon va tillo kamar emas, ilm-urfon, deb hisoblar edi.Odatda podshohlar taxt-toj davomi…
Cho‘l bahor kelinchagi oyog‘i ostiga chechaklar bilan bezalgan yashil poyandozini yoyib tashlagan. To‘rg‘aylar havoda pirillab ko‘klamga madhiya o‘qimoqda. Rango-rang kapalaklar chechaklarning xushbo‘y hididan mast. Allaqanday uzun oyoqli qushlar o‘tlar orasida dumlarini likillatib, katta-katta bosib yuradi, toshbaqalar burishib ketgan xunuk bo‘yinlarini davomi…
Uchta sharpa sekin devor oshib tushdi. Ehtiyotlik bilan oyoq uchida yurib, hovlini kesib o‘tishdi. Ayvonga kiraverishda bir necha oyoq kiyimlari tartib bilan terib qo‘yilgan. Orasida bolalar poyafzali ham bor. Og‘rilar ichkariga kirib, ko‘zi qorong‘ilikka o‘rganguncha tek qotib turishdi. Ikki chekkada davomi…
Navqiron graf Alber de Renar, nihoyat, latofatli Jozefinaning o‘z-o‘zidan nafratlanish sababidan voqif bo‘ldi.Jozefina haqida bundan ikki oy muqaddam grafning ishratparast do‘sti Sharl so‘zlab bergandi.«Do‘stim Gi, shu kecha qaysi jononning qo‘ynida kayfu safo qilganimni bilasanmi?» – deya mamnun kerishdi u. – davomi…
“Mana bu maktubga diqqat qiling, azizlar. Unda yozilishicha, saksoninchi yillarda Toshkent to‘qimachilik kombinatining 2-fabrikasi, 2-yigiruv tsexida yigiruvchi bo‘lib ishlagan Farida ismli qizni anchadan beri bir do‘stlari izlayapti ekan. Afsuski, Farida singlimizning suratlari yuborilmabdi. Ushbu maktub muallifi Faridaning o‘ng qo‘lining bilagida davomi…
Hovlimizdagi bir tup oq tutning shoxlari uyimiz tomi bilan tutashib ketgan. Mahallamizdagi odamlar uni «oq tut» deyishsa ham, biz «enatut» deb ataymiz. Chunki buvim «bu tutni enatut deganlar, urush vaqtida ham, ocharchilikda ham kunimizga yaragan, rizqimizni butun qilgan» degan edilar-da!Enatutning davomi…