Оқ пошшо замонида, шаҳарларнинг биринда Парпихўжа номли киши бир катта маҳалланинг эллик бошиси бўлиб, узоқ йил давр сурди, бошқа эллик бошилар кўпинча унинг маслаҳати билан иш қилар эдилар, у доим шаҳар бойларининг тўйларида бел боғлаб хизмат қилиб, дастурхончилик «фазилати» билан давоми…
Ҳоким ўзи туғилиб ўсган қишлоқдан отлиқ сипоҳлари билан ўтиб бора туриб, таъзимга эгилган деҳқонлар орасида ёшлигида, йигитлик даврларида бирга бўлган оғайнисини кўрди ва уни ёнига чақириб, ҳол-аҳволини суриштирди:— Ҳолинг қалай, қийналганинг йўқми?— Ҳолимни кўриб турибсан, тўн минг ямоқ, меҳнатга тоқатим давоми…
Кечанинг олтин чечаклари оғочлар орасидан нур сепади. Тарқалиб кетган кенг шохлар ерларга ола кўланка ташлаган. Боғчанинг ўрталигидаги гулзор, электр шуъласи остида ажиб бир кўриниш касб этган, майин елнинг қанотига урилиб, тиниқ кўлнинг юмшоқ мавжлари каби чайқалади. Қилли музиканинг ёқимли ва давоми…
Ҳар турфа одамни кўп кўрдим: нозик таъблигини ҳам, тўқим табиатини ҳам. Буниси ўзгача: мулойимликдаям, тихирликдаям бошқалардан ажралиб туради. Белорус ўрмонлари келини — оқ қайин шарбатини эмиб етилгани учунми, ёки… хуллас, оти — Станислав, ошна-оғайнилари эса, негадир, уни Стас деб аташади. давоми…
Эрта тушган куз чаппор гулзорни босган қордай бир дунё ташвиш келтирди. Ялт-юлт қуёш кузак чечакларидаги, каҳрабо чиройга ғарқ чинор баргларидаги шабнам — марварид доналарни симириб улгурганиям йўқ эдики, тўсатдан жин шамол кўтарилди-ю, қоработир булутлар кўкда ўрмалай кетди. Каллаи саҳардан дала-боғимизни давоми…
Купега қотма, қоратўри, қордай оппоқ, сийрак сочи дока рўмоли тагидан чиқиб турган бир кекса аёл кирди. У бир қўлида чамадон, бир қўлида беш-олти яшар қизалоқни ушлаб олган. Эшик олдида туриб менга, сўнг полкага қаради. Ўрнимдан тез қўзғалиб, кекса онага салом давоми…
Қишлоқ кутубхонасига келдим. Икки қаватли саккиз хонадан иборат кўркам ва шинам бино. Иккинчи қаватдаги кенг хона қироатхона. Бу ерда ёшу қари китоб мухлислари экан, улар ўзлари қизиққан адабиётларни кўздан кечириш билан банд.Бир маҳал қишлоқ ўртасидаги мангу олов ёнида кўрган ва давоми…
Мен яқинда тоғдаги олис бир қишлоқда бўлдим.Қишлоқ марказидаги гулзорда мангу олов ёниб турибди. Гулхан ёнида урушда ҳалок бўлган қишлоқ марди-майдонларининг хотирасига мармардан ёдгорлик тикланган.Соқоли кўксига тушган, ёши етмишларга борган бир мўйсафид олти-етти яшар неварасини етаклаб, ёдгорлик ёнига келди. Бобонинг ҳам, давоми…
Ҳошимжон бу кун жуда қайғули. Ичига чироқ ёқсанг ёримайди. Ҳар товуш унинг аччиғини қитиқлайди. Айниқса, кўчада ғириллаб юрган автомабилларнинг ғут-ғутлари унинг асабларига ларза беради.Ҳукумат автомабилларида юргучиларга қарши турли фикрлар бугун Ҳошимжоннинг миясини эзадилар, қийнайдилар.— Улардан қай ерим кам? — деб давоми…
Кўклам боши. Ҳали ер қуриган эмас. Тепаларда қор излари бор. Кўкламнинг галги келиши Қурбоннинг ҳам юрагида тўлқинлар қўзғотган. Қурбон на кечаси ва кундузи тинчлана олади. У ҳавога қарайди. Ерга қарайди ва шодлигидан калта соқолини бармоқлари билан тез-тез тарайди.— Қурбон, сен давоми…