Derazadan mo‘ltirab turgan ko‘zlar yomg‘ir ostida qolgan eski arg‘imchoqqa uzoq-uzoq termulardi.Arg‘imchoq ertalabdan beri tinmay yog‘ayotgan yomg‘irda ivib ketgan. Eski qayrag‘ochga osilgan bu arg‘imchoq akasi uchun Sabrinaning quvnoq xandalaridan yakkayu yagona yodgorlik. Bu bahorgi yomg‘irlar Behruzga yoshlik xotiralarini eslatardi. O‘sha kungi davomi…
Osmonga termulib turgan ko‘zlar miltillagan eng yorug‘ yulduzni izlardi. Tabiat tun bag‘rida, oy mitti yulduzlarga alla aytgan ona tsingari o‘z mehrini ma’suma nurlari orqali ayon qiladi…Husnoraning yuragi entikib o‘z onasini ko‘z oldiga keltirdi, mehrli nigohi, issiq taftini eslab sog‘inch yoshlari davomi…
Quyosh yer bag‘rini qizdirar, keng ko‘chaning boshidan esa o‘n to‘rt yoshli qiz ko‘zlarida milt-milt yosh bilan yugurib kelardi, hovlisi yoniga kelganida shashqator yoshini artib, eshikni asta ochdi-da:— Oyijon, men keldim, — degancha uyga kirib ketdi. Nazira opa bu holga hayron. davomi…
Yorqinoy sinfga yig‘lab kirdi. G‘ala-g‘ovur qilayotgan o‘ttiz chog‘li sakkizinchi sinf o‘quvchilari birdan jimib qoldi. Yorqinoy o‘tira solib parta ustiga yoyilgan kitob-daftariga yuzini bosgancha yig‘idan qizargan ko‘zlarini hammadan berkitdi.Biroz o‘tib xonaga o‘qituvchimiz kirib keldi. Uning ham vajohati o‘zgargan, eshikni shahd bilan davomi…
Yigirma yoshida vafot etgan sinfdoshim D. ni xotirlab Butunlay baxtsiz kishi bo‘lmaganidek, barcha baxtiyorlarning ham baxti tugal emas.Baxtsizlarning ikki toifasi bor. Birinchi toifa baxtsizlar — chinakam baxtsizlar bo‘lib, ular tor va xira ko‘ngil darchasidan dunyoni qora bo‘yoqlarda ko‘rishadi. Bunday baxtiqarolarning davomi…
Shaharning gavjum va sershovqin bozorlaridan biri.Ustiga uyum-uyum xurmolar terilgan bozor rastasi.O‘rtaliqdagi joylardan birida lab-lunjiga ayamay bo‘yoq chaplagan, qirq yoshlardagi to‘lagina juvon savdo qilmoqda. Qo‘li-qo‘liga tegmaydi.Xaridorlar biroz siyraklashgach juvon yonidagi sotuvchilar safiga kechagina qo‘shilgan odmiroq kiyingan tengqur ayolga yuzlandi.— Xurmongizdan bitta davomi…
«Hozir butunlay o‘zgargansan: odamlarga qo‘shilmaysan – odamovisan, do‘st-yorga ko‘z uchida qaraysan – manmansan! Avvallari hecham unaqamasding-ku! Nega bunchalar o‘zgarib ketding?!» Ba’zan o‘zimga-o‘zim shunday savollar berib o‘yga tolaman.Ota-onamdan uzoqda, ularning ko‘magidan kechib yosh boshim bilan shaharga ko‘chib kelib ikki qavatli uyning davomi…
Darsdan shoshib chiqdim. Ana xolos, yomg‘ir beayov quyyapti-ku. Aksiga olib bugun bir ko‘rgazma tashkilotchilari bilan suhbat uyushtirmoqchi edim. Shunday yomg‘irda borish shartmikan-a? Yo bugun bormay qo‘yaversammikin? Yo‘q, ertangi darsga biror nima tayyorlashim kerak! Fikrlarimga qarshi chiqqanday yomg‘ir ham savalab quyardi. davomi…
O‘sha izg‘irin, sovuq qish kechasi hali-hamon esimda. Tashqaridagi shamolning g‘uvillashi quloqni qomatga keltirgudek edi go‘yo. Yo‘q, men o‘sha kuni tizza bo‘yi qor yoqqanini aytmayapman. Yaxshisi, hammasini boshidan boshlay qolay… Onamlarning oilasi serfarzand bo‘lgan. O‘n bitta bola: yetti qizu to‘rt o‘g‘il. davomi…
Men sizga ishondim… Shunday ishondimki, qalbim bu tuyg‘uga limmo-lim to‘lganidan o‘zimni qo‘yarga joy topolmayapman. Dunyo bir zumgina gullarga burkandi. Nurli, farahbaxsh tuyg‘ular butun olamni qamrab oldi. Butun dunyonimi?! Yoki faqat mening qalbim shunday hisga to‘lganmi? Bilmadim… Bilganim esa baxt meni davomi…