Sochlari to‘zg‘in juvon go‘dagini ko‘ksiga mahkam quchganicha uzun ro‘molini shamol tortqilayotganidan bexabar yana ortidan bir o‘g‘lini ergashtirib, ilonizi so‘qmoqdan soy tomon enib kelayotgan edi. Ayolning boshi egik, bo‘g‘ziga yig‘i tiqilgan. Eri bir paytlar otdan yiqilib o‘lgan. Sho‘rlik beva qoldi. Endi davomi…

Vohid chol usta Xoliyorni unchalik yoqtirmasdi. Shu sabab bir-birini ko‘rishgudek bo‘lishsa, atay yo‘llarini o‘zgartirishardi. Go‘yoki, birov-birovini ko‘rmagandek. Aslida, orada talashadigan masala yo‘q hisobi. Yoshligidan birga unib-o‘sdi. Devor darmiyon qo‘shnilar boshida inoq edi. So‘ng Vohid chol hali chol bo‘lmagan ayni navqiron davomi…

Qishloqning o‘rtarog‘idagi qirning biqinida chog‘roqqina hovlimiz va boloxonali uyimiz bo‘lardi. Men faqatgina hovlimizda va ba’zan tomga chiqib o‘ynar edim. Gohida akam – Naim qirning ustiga opchiqib, o‘zim tengi bolalarning orasiga qo‘shib qo‘yardi. Men esa bu yerda o‘ynayotganlarga unchalik ham el davomi…

Safarning buvisi hamma kampirlar kabi mehribon edi.Buvining choli zotiljamdan qazo qilganiga ko‘p vaqt bo‘lgan. U paytlari do‘xtir deganlari bu qishloqda bo‘lmagan ham. Buvi bir qiz, bir o‘g‘li bilan qoladi. Urushdan keyingi davrlar, sharoit in qadar. Buvi odamlarning ul-bul xizmatlarini qilib davomi…

Bir yurtdan boshqa shaharga yaqinda ko‘chib kelgan vaqtlarim edi. Ko‘ch-ko‘ronlarni sekingina sarishta qilyapmiz. Dam olish kunlarini mo‘ljallab ishni jadallashtirdik, bozorga chiqib ul-bul xarid ham qildik. Samarqanddan kelgan xo‘roz oyog‘idagi arqonchasini sudrab hovlida yurardi. Xo‘rozni turkman momomiz yangi uyga qon chiqarish davomi…

Tog‘oshar – bu nom yoki ism desak, egasiga juda mos. Tog‘oshar cho‘pon. Cho‘ponki, otasi ham unga tug‘ilgan zahoti peshonasida cho‘ponlik yoxud cho‘liqlik yozilganidek, aynan shu ismni qo‘ygan. U esini tanibdiki, dashtu yovonlarda suruvining ortidan yuradi. Tog‘osharga bu yerlarning o‘t-o‘lanlariku mayli, davomi…

Barnoni Narzibaland mahallasidagi yigitlar tunu kun o‘ylaydigan bo‘p qolishdi. Barno ham haqiqiy barno yigitni izladi. U o‘zining chiroyi, qomatining bahosini bilardi. Necha-necha yigitlar uning izidan ichikib yurdi. Qanchalab ishqiy maktublar bitildiki, barisi abas bo‘ldi. Barno birortasiga ham javob yozmadi. Lekin davomi…

Amirxon Eshon kampirining gapiga kirib, Nurmat baxshinikiga qulchilikka jo‘nadi. Baxshi Yaxshiboyday yigitni unchalik mensimagandi. Borgan sovchilarni qaytaraverdi. Yaxshiboyning ota-onasi u yoshligida qazo qilib, bola bir singlisi bilan qolgandi. Ikkalasini esa amakisi asrab olgandi. Yaxshiboy qo‘lidan ish keladigan bo‘lganidan keyin qishloqning davomi…

Ko‘p uzoq va xo‘b zamonlar edi. Qudrat karvon tuyalarining qo‘ng‘iroqlarini jiringlatib, Jom cho‘llaridan o‘tib, uyi – Kosonga keldi. Qo‘yosh hali botmagan. Bola-chaqalari uning oldiga chiqib kutib oldi. Karvon hamma bilan iliq so‘rashdi. Bolalarini bag‘riga bosdi. So‘ng tuyalarni cho‘ktirib, ustidan xurjunlarni davomi…

U qattiq “uf” tortganicha yostiqqa yonboshladi. Ne qilarini va qanday yo‘l tutishini bilmay qoldi. Avvaliga o‘zi ham gumonsiradi. Shubhalandi. Biroq jo‘yali dastak topa olmadi.Tusmol shu ediki, Nazrning xotini – Xosiyat kimligi noma’lum bo‘lgan erkakka ko‘z suzibdi. Hattoki, u bilan don davomi…