Biz, o‘zbeklar choy ichishda inglizlardan qolishmaymiz. Ertalab ham choy, kechqurun ham choy. Qishning sovug‘iyu, yozning jaziramasida eng ko‘p ichiladigan ichimlik baribar choy hisoblanadi. Ha, choy bizga har doim kerak ekan. Lekin unutmang, choy — shifobaxsh ichimlik, u suv emas. Har davomi…
Kundalik hayotimizda qo‘llanilayotgan texnika asboblari hayotimiz mazmuniga aylangan. Ularsiz tashqi muhitdan ajralib qolamiz, go‘yo. Hordiq chiqarish uchun ham, biror bir yangilikdan xabardor bo‘lish niyatida ham albatta televizor, radio, uyali aloqa vositasi yoki internetdan foydalanamiz. Ular bizning turmush tarzimizga shu darajada davomi…
Shunday holat borki, unda inson harakatlansa-da, o‘ylash va his qilishdan mahrumdir. Bu paytda u o‘zini anglay olmaydi. Shunga qaramay uning qon tomirlari urishda davom etadi, yuragi bir torayib, bir kengayadi. O‘pkasi esa hayotbaxsh havo olib ishlayveradi. Bu ta’riflangan holat uyqu davomi…
Hayo va andisha dunyoda tartib saqlashning muhim shartlaridan biri hisoblanadi. Hayo yo‘qolsa, hech kimda vijdon ham qolmaydi. U holda dunyoda tartib buziladi. Kishilar bir-birlariga befarq qaraydigan bo‘lib qolishadi.Husayn Voiz Koshifiy
Libos har doim ham insonning qandayligini belgilab beravermaydi. Oltin tuproq ostida ham, qora balchiqda ham o‘z aslini yo‘qotmasligi rost. Shunday deymizu, ba’zan hayot qonun-qoidalari oltinni-da qadrsiz buyumga aylantirib qo‘yishi mumkin.Libosning asosiy vazifasi avratni berkitish ekanligi sir emas. Bunga yaramagan matohni davomi…
To‘y – millat ko‘rki, ta’bir joiz bo‘lsa, uning yuzi. Unda millatning o‘tmishi bugungi ahvoli, moddiylikdan to ma’naviy qiyofasigacha aks etadi. Bu ko‘zgudan eng avvalo to‘y «aybdorlari» – kelin va kuyov joy oladilar. Kelinning qarindoshlari kuyovni kuzatsa, kuyov tomon kelinga qiziqadi. davomi…
Ommaviy axborot vositalarida qizlarning kiyinish madaniyati haqidagi ko‘p va xo‘p yozildi. Bu chiqishlarning ta’sir doirasi nechog‘lik bo‘lmoqda, bilmadigu bizni qizlarimizning ma’naviy dunyoqarashga oid yana bir jihat o‘ziga tortdi. Aslida bu to‘g‘rida yozish ham biroz noqulay. Shunday bo‘lsa-da, matbuot nashrlarini kundan-kun davomi…
Aziz hamqishloqlarim hurmati va otamning yorqin xotirasiga bag‘ishlayman 1 Oftob hali qiyomga yetmagan edi. Tog‘ yonbag‘ridagi haydalib, tekislab qo‘yilgan yer tomondan hofizning yakka nolishi qishloq osmoniga arang-arang o‘rlardi. Bu tepalikdan Sholon, Qal’acha va Chashmador qishloqlari, ekin yerlari va yam-yashil bog‘lari davomi…
Zokir namozshom chog‘i qo‘ylarini qamab uyga kirarkan, ichkarida o‘tirgan ota-onasining suhbati kulog‘iga chalindi. Tushundi: gap o‘zi haqida bormoqda.— Yo‘q, — derdi otasi. — Ertaga qishloqdagilar falonchi o‘g‘lini boqolmay, ko‘chaga gadoylikka chiqaribdi, deyishlarini istamayman.— Voy, gadoylik nimasi. Ochliqdan chiqayotgani yo‘q-ku! Bu davomi…
Institutda o‘qib yurgan kezlarim bir jo‘ram bo‘lardi. Juda qadrdon emasdigu, har qalay, boshqa bolalarga sira o‘xshamasdi. Ba’zi yozgan narsalarimni unga ko‘rsatsam, xuddi buyuk munaqqiddek fikrlarini aytardi. Shuning uchun ham ba’zi bir injiqliklariga qaramay, uni o‘zimdan uzoqlashtirmasdim. Yotoqxonada birga turardik. Uning davomi…