Nusrat Rahmat. Omadsizlik (hikoya)

Jug‘rofiy, iqtisodiy va hatto, tabiiy nuqtai nazardan qaralganda ham, taqdir jag‘alvoyliklarga o‘ng qo‘lini cho‘zgan, deyish mumkin bo‘ladi. Yuqori tomon – tog‘, bir tegirmoncha suv qishin-yozin sharqirab yotadi. (Bahorda quturib, yo‘l, ko‘priklarni vayron qilishi noxushroq, albatta). Bu yog‘i shaharga ham yaqin. davomi…

Nusrat Rahmat. Eng ashaddiy kallakesar (hikoya)

Chakatilo! Bu  sovuq  familiya  hoynahoy  qulog‘ingizga  chalingan  chiqar.  1991 -1992  yillar  davomida  ana  shu  xunxo‘r  haqida  yozmagan  gazeta–jurnallar  kam qoldi.  Tug‘ri,  axborotlaar  bir–biridan  farq  qilar:  ro‘znomalardan  biri  Chikatilo  yigirmadan ortiq  qiz–juvonni  zo‘rlab,  keyin  chavaqlab  tashlaganini  yozsa,  o‘zgasi  ana  shu  raqamni  davomi…

Isomiddin Po‘latov. Chol (hikoya)

Qashshoqlikka toqatim yo‘q. Qashshoq odamni ko‘rsam ichim ezilib ketadi. Yordam bersam deyman-u bunga qurbim yetishiga shubham bor. Avvaliga, birda yarim nochor odamlarning suhbatini tinglab, ta’sirlanib ham ko‘rdim. Qarasam, olchoqqa, safsatabozga aylanib qolayotgandekman. Axir o‘ylang, suhbatdoshingiz bor dardini aytib bersa-yu siz davomi…

Yasunari Kavabata. Olovga tomon talpinayotgan ayol (hikoya)

Ko‘l olisdan xira mavjlanib ko‘zga tashlanar edi. U oy yog‘dusiga cho‘mgan ko‘hna bog‘dagi hovuzga jimirlab quyilayotgan suvning rangini esga solardi. Ko‘lning qarama-qarshi qirg‘og‘ida daraxtlar yonardi. Yong‘in ko‘zga urguday shitob bilan yoyilib borardi. Chamasi, o‘rmonga o‘t tushganga o‘xshaydi. Qirg‘oq bo‘ylab tutun davomi…