Kechasi uyga shirakayf kirib kelganimda uyqusiragan ko‘zlarini ishqalab, «Namuncha» deya xushlamay eshik ochgan xotinimni ko‘rgach, vaqt allamahal bo‘lib qolganini payqagandek bo‘ldim. «Ovqatni isitaymi?» degani qulog‘imga dag‘al eshitildi. «Emayman!» dedim keskin. Qorin och bo‘lsa-da, bizda ham g‘urur bor.Xotinim xo‘mrayganicha yotoqqa kirib davomi…
Kun ayni qiyomiga yetgan, havo yonmoqda.Bozordan qaytayotgan er-xotin o‘z ko‘chalariga yetganlarida dam olish uchun qo‘shni hovlilardan biri oldidagi yog‘och kursiga cho‘kdilar.— Bositxon baraka topsin, eshigining tagini gulzor qilib qo‘ydi, bizning kabi toliqqanlar o‘tirib nafas rostlaydi, — dedi er. Ayol bosh davomi…
Kattalar bilan hazillashmoq yaxshilikka olib kelmas ekan. Sababi, ularning tabiati nozik bo‘ladi. Ehtiyotsizlik bilan aytilgan bir og‘iz gap uchun bir umr jabr tortishga to‘g‘ri kelishi mumkin. Masalan…Nashriyotda ertalabdan shovqin-suron ko‘tarildi.— Yozuvchi Do‘stjon Muhamedovni jin uribdi, telefon apparatlarini sindirib tashladi. — davomi…
20-30-yillarda O‘zbekistondan «quloqlar» sifatida ko‘plab qishloq aholisi nohaq Ukraina, Shimoliy Kavkaz, Qozog‘iston va Sibirga surgun qilinganlar. Ular ham qatag‘on qurbonlaridir. Prezidentimizning bu taklifi xalqimizning ayni dilidagi muddao bo‘ldi.20-30-yillardagi siyosiy qatag‘on ko‘lami bu qadar katta va dahshatli bo‘lganligini sobiq ittifoq hududlaridagi davomi…
Orzu qilmagan, qilmaydigan odam bo‘lmasa kerak. Kichkinaligimda ba’zi kunlari maktabga bormasam, deb orzu qilardim. Orzuimga yetib, maktabni o‘n besh yilda tugatdim. Men-ku orzuimga vaqtida erishdim, ammo Eshmat bobo buning uchun qirq yil sabr qilibdilar-a.…Mebel magaziniga tasodifan kirib qoldimu, to‘polonning ustidan davomi…
Bahorning ilk kunlari edi. Atrofdan pushtirang, oppoq bo‘lib gullagan daraxtlarning muattar hidlari taralib turardi. Har kuni ikki tomoni chinor, akatsiya daraxtlari soya tashlagan yo‘lakdan yurib ishga ketaman. Boshqa yaqin yo‘llardan o‘tib borishim, vaqtimni biroz bo‘lsa-da tejashim mumkin. Ammo aynan men davomi…
Xullas-kalom, ana shu ajoyib davrning ajoyib gashtini «maza» qilib surib yurgan qahramonlarimiz — Toshpo‘lat, Mo‘min, Hamidlar yotoqxonada shirin uyquda edilar. Talaba xalqini bilasiz — uzzu kun tinib-tinchimaydi, qoq yarim tungacha uxlashni xayoliga keltirmaydi. Jamiki muammolarning yechimini oxirgi kechaga taqab qo‘yadi. davomi…
Shu ayrim xotinlarga hayronman-da… Bitta erkakning ko‘nglini topisholmaydi. Eri ko‘rindi deguncha dag‘-dag‘ titrashadi. Erkak degani, asli yosh boladay gap-da. O‘zim aylanay, deb, ikki og‘iz shirin gapirsangiz, choyga solingan qandday erib ketadi.Toleimdan aylanay, o‘zimning erginam ajoyib-da. Qo‘y og‘zidan cho‘p olmagan… Birovning davomi…
«Shodivoy juda hushyor, bo‘shangroq kishilarning tanobini tortib turadi», deyishdi bir davrada.— Namuncha uni maqtadinglar, mana men bir devor qo‘shnisi bo‘lsam-da, hali biror martayam boplab ketolgani yo‘q! — dedi Salim ferma.Bu gap Shodivoyning qulog‘iga yetdi. Indamadi. Payt poyladi. Fermaning shundoqqina yonginasida davomi…
Bolta agronomning xo‘p ajoyib bog‘i bor. Xo‘jalikka kelgan mehmon borki, shu bog‘da tunab ketadi. Bir kuni rais bobo bitta xorijlikni agronomikaga boshlab keldi.— Mehmonni zeriktirmaysiz-da, Boltavoy, — deb tayinladi.— E, yonida tilmochi yo‘q-ku, qandoq til topishaman?— Bemalol so‘zlashavering. O‘zbekchani bilarkan, davomi…