– Marti, men Amandani o‘ldirishga qaror qildim.Telefon stantsiyasi texnigi Jeff Bauers kutilmagan gapdan seskanib ketdi. Uni tarmoqdagi nosozliklarni bartaraf qilish uchun jo‘natishgan, taqsimlovchi moslama yonida kuymalanayotgandi. Jeff hozirgina o‘z go‘shagidan dispetcherga uzilgan joyni topganini va tezda uni to‘g‘rilashini xabar qilgandi. davomi…
O‘ttiz yoshlardagi oqish-kulrang sochli yoqimtoygina ayol ohista odimlagancha mening stolimga yaqinlashdi. Uning bo‘yi baland emas, bir yarim metrcha kelar, ammo kiyimi odatda kichik shaharchada yashovchi ayollar kiyadigan liboslardan anchagina yaxshiroq bo‘lib, didi balandligi darrov sezilardi. Bu ovloq joylarga bironta kattaroq davomi…
Tungi soat ikkida, kerosinli chiroq yorug‘ida qo‘ylak tikish judayam qiyin. Boz ustiga kecha kechqurun Yelmor amakisi yana kaltaklagan Jeyn Xibbinsning orqasi hamon zirqirab og‘rirdi.Aslida Jeyn aybdor emasdi. Har doimgidek, shunchaki bir kecha-kunduzda bor-yo‘g‘i yigirma to‘rt soat bor va Jeyn bu davomi…
O‘sha kuni ertalab, talabalar bayrami nishonlanadigan kuni bolalar bog‘chasida oldingidan farqli besaranjomlik va jonlanish yuz berdi. Ko‘chalardan guruh-guruh bo‘lib boshlang‘ich va o‘rta maktablarning o‘quvchilari marsh aytib o‘tishar, hammasi shaharning olis saylgohlariga yo‘l olishardi. Eng katta tarbiyalanuvchisi olti yoshda bo‘lgan bu davomi…
Bu fikr mendan emas, do‘stim Tonidan chiqdi. Biz uchovlon, men, Toni va jajji Jeyn ismli qizaloq do‘stim bilan endigina kinodan chiqib kelardik. Cho‘ntagimizdagi oxirgi chaqalarimizni sarflab betayin bir film ko‘rganimizdan jahlimiz chiqib turardi. Vaqt allaqachon tun yarmi bo‘lib qolgan va davomi…
Nomozshomgul va tok tanalari chirmab olgan «Kings Xed» mehmonxonasi ko‘rinishi zaxchil, bir vaqtning o‘zida ulug‘vor bino edi. Ustiga-ustak, bu bino sayyohlar deyarli qadam bosmaydigan bu go‘shalardagi yagona mehmonxona hisoblanardi.Kiraverishdagi eshikning ro‘parasida unchalik katta bo‘lmagan ustun turar, uning ortida esa xollga davomi…
Mana, qachonlardir sodir bo‘lgan, o‘zim guvoh bo‘lgan va nimagadir hech qachon yodimdan chiqmaydigan g‘amgin xotiralarimdan biri. O‘sha kunlardan beri qanchalik g‘amgin, hayajonli, qo‘rqinchli damlarni boshimdan kechirmadim. Lekin baribir, o‘n-o‘n ikki yoshlarimda men bilgan Maymoq xolaning qiyofasi biror kun ko‘z oldimdan davomi…
Tun bo‘ldi, Isabekov bo‘lsa haliyam o‘y surib o‘tiribdi. Xatni nimadan boshlasin? Bu xatda o‘zi nimani yozadi? Juda qiyin, judayam qiyin. Ko‘p gaplarni yozishi kerak, rosa yig‘ilib qolgan! Kechikkan izhorlarni u tushunarmikan?Ko‘p yillik og‘ir oilaviy hayot ortda qoldi. Shuncha xafagarchiliklar, so‘ngsiz davomi…
O‘sha kuni ertalab xotinim bilan odatdagidek xayrlashdik. U qo‘lidagi choyini ichib bo‘lmasdanoq, meni eshik oldigacha kuzatib qo‘yishga shoshildi.U paltomning qaytarma yoqasidan ko‘zga ko‘rinmas qilni qoqib tushirganicha (bu uning «Sen faqat o‘zimga tegishlisan!» degan barcha ayollarga xos tantiqligining ifodasi edi) shamollab davomi…
«…tortanak alfoz yashayveribmiz» Baxtiyorga Bahaybat bo‘shliqdan — istakning quturgan bo‘ronlarida oqqanicha bino bo‘lgandi bahaybat bo‘shliq… Shaklga solingan, Qahr, Mehr, Dard, Quvonch shaklli shamollar esardi unda… Ular usta edilar. Hushtak yasashardi shamollar, men o‘sha hushtaklarning bittasi — nomsiz shaklligi edim.U siyohrang davomi…