Suvon Meli. Yirik xotiranavis

Har kim ham xotira yozolmaydi yoki yozganda ham qiziq, ya’ni e’tiborga loyiq hamda haqqoniy chiqara olmaydi. Xotira ong-shuurning javhari, inson ishtirokchi va guvoh bo‘lgan son-sanoqsiz voqealardan yodda muhrlanib qoladigan nurli nuqtalardir. Ilmiy til bilan aytganda, xotira – muayyan maqsad va davomi…

Alinazar Egamnazarov. Ona matonati (1989)

Urushda besh farzandidan ayrilgan Zulfiya ona haqida O‘n yetti yil muqaddam G‘alaba bayrami kuni Xonobod qishlog‘idagi o‘rta maktabning so‘lim hovlisida, bahorda to‘lib oqadigan Chirchiqning shovullashi shundoqqina eshitilib turadigan joyda Ulug‘ Vatan urushida halok bo‘lgan hamqishloqlar xotirasiga o‘rnatilgan obidaning tantanali ochilishi davomi…

Muhammadsharif So‘fizoda (1880-1937)

Muhammadsharif So‘fizoda o‘zbek demokratik va ma’rifatparvarlik davri adabiyoti an’analarini davom ettirgan adiblar sirasiga kiradi. Adibning tavallud tarixi shu vaqtgacha 1869 yil deb ko‘rsatib kelingan. Buyuk Ahmad Muhammad Ubayd («O‘zbekiston adabiyoti va san’ati», 1993, 23 iyul) bergan yangi ma’lumotga ko‘ra, So‘fizoda davomi…

Vladimir Karpov: “Til — xalq ruhi” (1989)

SSSR xalq deputatlariga bo‘ladigan saylovlar yaqinlashgan sayin mehnat kollektivlari, ijodiy soyuzlarda nomzodlar bilan uchrashuvlar qizg‘in tus olayotir. Yaqinda respublika Yozuvchilar soyuzi va V. I. Lenin nomidagi Toshkent Umumqo‘shin komandalari oliy o‘quv yurtida KPSSdan SSSR xalq deputatligiga nomzod, SSSR Yozuvchilar soyuzi davomi…

Qo‘chqor Norqobil. Qaytmasang ham qaytgin (kinoqissa)

I Moskva. Kun peshindan oqqan. Shahar gavjum. Hayot qaynaydi. Yo‘laklarda odamlar oqimi. Hamma shoshadi. Kishilar turmush tashvishlari girdobida. Yo‘llarda mashinalar tirband. Hayot oqimi, borliqning tundligi-yu, yomg‘irning tinimsiz ezib yog‘ishi pisand emas. Yana aytsak, shahar ezib yog‘ayotgan yomg‘ir og‘ushida. Yo‘lovchilar qo‘llarida davomi…

Zikir Muhammadjonov. Uch dovruq

Har bir teatrning dovrug‘i uning repertuaridagi klassik asarlarga bog‘liq. Dramaturgiya ham teatr singari juda qadimiy. Antik teatrlarda shu qadar zo‘r klassik asarlar o‘ynalganki, ularni ijro etish bilan hozirgi zamon teatrlari katta shuhrat topishi muqarrar. To‘g‘ri, bizning asrimizda ham Sofokl[1], Esxil davomi…