Qadim zamonlarda Xivada bir xon o‘tgan ekan. Bu xon Shovot yopidan Xivaga bir ariq qazdiradigan bo‘libdi. O‘z qo‘l ostidagi barcha odamlarni ana shu ariqni qazishga haydabdi.Xon ko‘p zolim ekan, poshshoplariga:— Kimda-kim ishga bir daqiqa kech qolsa, qirq toziy urilsin, agar davomi…

Qadim zamonda bir boy bo‘lgan ekan. Uning bir yaxshi, aqlli xotini bo‘lgan ekan. Bir kuni boy xotiniga:— Davlatimda xo‘p davr surayapsanda! Mendan bo‘lakka tekkaningda ne kunlarni ko‘rarding?— debdi.— Yo‘q, — debdi xotin eriga, — erni er qiladigan ham, qaro yer davomi…

Bir podsho bor ekan, uning bir vaziri bo‘lar ekan, uni podsho juda yaxshi ko‘rar ekan. Podsho vazirini uylantirmoqchi bo‘libdi, ammo qizlarning birontasi unga yoqmabdi.Kunlardan bir kuni podsho vaziri bilan sayohatga chiqibdi. Ular bir qishloqqa yaqinlashib qolganida uchta bo‘yi yetgan qiz davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, o‘tgan zamonda bir chol bilan kampirning bitta-yu bitta qizi bor ekan. Qizi bo‘y yetib, sovchilar qatorlashib kela boshlashibdi. Qiz hech qaysilariga unamas ekan. Bir kuni chol bilan kampir qizlarini daryoning narigi tomonidagi qishloqda yashaydigan davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda bir podsho bo‘lgan ekan. Uning yomon bir xotini bor ekan. O‘zi tug‘mas ekan, podsho boshqa xotin olay desa qo‘ymas ekan. Qitmir, badkirdor ekan. Yuzi oq bo‘lsa ham ichi qora ekan, undan ko‘plarning davomi…

O‘tgan zamonda Anvarxon degan bir podsho bo‘lar ekan, uning Zulayho degan xotini bor ekan. U donolik olamining malikasi, farosat olamining quyoshi ekan.Bir kuni qo‘shni bir podshodan Anvar podsho huzuriga odamlar kelibdi. Ular:— Sultonimiz sizdan o‘ttizta tulki, qirqta qizil yo‘lbars, saksonta davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir savdogar bor ekan. U uzoq safarga otlanibdi. Yo‘lda bir to‘da qaroqchilarga duch kelibdi. Shunda savdogar qaroqchilar boshlig‘iga:— Agar sen mening uyimga borib, xotinimda qoldirgan boshqa narsalarni ham olib kelsang, barcha shartlaringga ko‘nardim, — davomi…

O‘tgan zamonda bir kambag‘al yigit mardikorchilik bilan kun ko‘rar ekan. Qiladigan ishi g‘isht quyish va ustalarga g‘isht tashib berish ekan. Shu mehnat orqasida ovqat va kiyim-boshidan orttirib to‘plagan puliga uylanibdi. Uy-joy qilib, xotinini shu mehnat bilan topgan puliga boqar ekan. davomi…

Bir podsho shikordan qaytayotib, tashna bo‘libdi va bir hovli oldiga kelib suv so‘rabdi. Go‘zal bir qiz suv olib chiqibdi. Podsho u qizga:— Kimning qizisan? — debdi.— Dadamning qiziman.— Dadang qayerda?— Ishdalar.Podsho haligi qizning uyiga sovchi yuboribdi, “Nima desa ham berib, davomi…

Juda qadim zamonda, podsholarning qahru g‘azabi oshib-toshgan kezlarda bir g‘arib ona bilan qizi kichkinagina yerto‘lada yashar ekanlar. Ular odamlarning yumushini qilib kun ko‘rishar ekan.Kunlardan bir kuni g‘aribgina, juldur kiyimli, yotar yeri qora yer bo‘lgan bir yigit xonning kichkina qizini ko‘rib, davomi…