Мастура Абдураим қизи. Тилларанг жомадон (ҳикоя)

Карл жуда истеъдодли ижодкор эди. У моҳир ҳайкалтарош бўлиб, асосан, аёл табиати, руҳияти ва унинг нозик вужудида қўним топган бетакрор жозибани тасвирлашга бутун умрини сарфлаган, десак муболаға бўлмасди. Карл ўрта бўйли, оқ юзли, қора қош-кўзли, хуллас, атрофидаги гирдикапалак аёллар таъбири давоми…

Мастура Абдураим қизи. Қичқириқ (новелла)

Аннабелла чуқур нафас олди. Кўзларини чирт юмди-да, болтани шаҳд билан кўтарди. Юқоридан пастга учаётган болта қуёш нурлари остида яшин каби ярақлаб кетди. У оёқлари остида типирчилаётган куркани кундага янада қаттиқроқ қапиштирди. Қўли билан эса курканинг бошини ғижимлади. Негадир шу пайтгача давоми…

Мастура Абдураим қизи. Бошсиз қўғирчоқлар (ҳикоя)

Неча кундирки аёл мижжа қоқмади. Туз тотмади. Овқатланиш, қорни очганда нимадир тановул қилиши кераклигини ҳам унутгандек эди. Қирқ кундан буён у фақатгина сув ичарди. Ютоқиб-ютоқиб, лабларидан ошириб-тошириб, бўйни, кўксидан оқизиб, ҳансираб ичгани сув эди. Қизчаси кетган кундан, ҳаттоки, унинг жимитдайгина, давоми…


Мақолалар мундарижаси