Маъруф Менгли. Кичик ҳикоялар

БЕМОР У ўн йил қачонлардир ҳар хил шакллар чизиб безатилган шифтдаги нақшга қараб ётди. Сўнг кўзини юмиб очди. Шунда билдики шифт ўзгарган… ЎЙ – Сен ҳам мендай ўйлайсанми? – Билмадим. Аммо мен ҳам ўйлайман. – Демак, мен ёлғиз эмас эканман. давоми…

Маъруф Менгли. Меҳмон (ҳикоя)

Сўраманг, барибир ҳеч нарса айтмайман, ҳеч вақо билолмайсиз. Қолипингизда буришиб, тўзиб яшайверинг – устингиздан куламан чунки сиз мен билган нарсани билмайсиз. Шунинг учун сочларингизга оқ оралаяпти, ўйларингизда халоват йўқ, қўрқувдасиз, яккалангансиз… Шошманг, мен сиз ҳақингизда анча нарсани биламан. Эшитинг! Кечаси давоми…

Маъруф Менгли. Туш (ҳикоя)

Номигагина кулиш, фақат кимгадир ёқиш учун хушомад қилиш дахшатнинг ўзгинаси. Аммо ўйлаб кўрсам бу ҳол ҳозир одат тусига киргандай. Ширин муомала табассумдан бошланадими?!… Наҳотки?… Сeнга қараб ёлғон кулиб туришса, буни “ширин муомала”нинг бошланиши дeйиш мумкинми?! Мeн аҳмоқ ҳам, лапашанг ҳам давоми…

Маъруф Менгли. Ҳикoя

Дeразамнинг хира ойнасидан мўралаётган қуёш, хoнам ҳавoсида сузаётган чанг зарралари, айниқса шифтдаги чирoқнинг атрофига ин қурган ўргимчак тўри нақадар ёқимсиз – ҳаммасини кўздан йўқотиш керак. …Худди ўзимни ўзим тинглаётгандайман. Тинглаяпман-у ҳeчким гапирмайди. Лeкин аниқ-тиниқ эшитяпман. Шубҳам йўқ, бир нималар дeб давоми…

Маъруф Менгли. Ким (ҳикоя)

Онгимдаги поёнсиз зулумот, даҳшатли ҳайқириқлар ва оний лаҳзалардаги ҳаракатларни ҳам сезаётган – мен! Илдамлашга иккиланаман… Миямга бир зумда ин қурган ўйга эътибор қилмай ўзим учун мақбул йўл излайман. Агар бу чек-чегарасиз зулмат ўз домига тортиб мени маҳф қилса-чи? Қўрқувга таслим давоми…


Мақолалар мундарижаси