Ҳамид Алп. Рақиблар (ҳикоя)

Таътил даврим ниҳоялаб қолган кунлар эди. Бекорчиликдан бостирма устидаги ғарамда алламаҳалдан бери қалин бир романни варақлаб ўтирардим. Роман шу қадар семиз, ясама тўқнашув­лар билан лиқ тўла эдики, уни охиригача ўқиб чиқишга Азроилнинг ўзи ҳам мени мажбур қила олмасди. Мен китобдан давоми…

Ҳамид Алп. Майнагул (ҳикоя)

Гулбулоқ каттагина қишлоқ. Серқатнов йўл устида, тоғу чўлга борувчилар шу ердан ўтишади. Ёшроқ йўловчилар қишлоқ оралаганда атрофга аланг-жаланг қарашади. Нега деганда азалдан Гулбулоқнинг қилиқсиган қизларининг донғи кетган. Вақтида бу ерларда вулқон қайнаган дейишади, туп­роғи қизил, яшил, кўк. Балки, шу боис давоми…

Ҳамид Алп. Хапамат (ҳикоя)

Ранг-баранг майда мунчоқлардан ўтовнинг қўр ва тизмаларига ўхшаш гул ва нақшлар солиб тўқилган каштали тақинчоқ ХАПАМАТ деб аталарди. Қасаба, сетира, латиба, балдоқ каби ўзбек аёлларининг қадимий безакларидан бири. Жанубий вилоятларда яшовчи қўнғирот момолари уни ҳали-ҳамон селпиллатиб кўкракларига тақиб юришади. Лекин давоми…

Ҳамид Алп. Шамғалат (ҳикоя)

Бу ғаройиб ҳикояни бир вақтлар Сангардак тоғ­ларида саёҳат қилиб юрганимда эшитганман. Буюк Помир билан Ҳисор тизмалари туташган энг баланд чўққида турибман. Атрофни қуршаган ма­ҳобатли зовлар, оппоқ шаршаралар, ям-яшил қў­риқлар, зангори зарангзорлар орасидаги кўҳна қиш­лоқлар, ҳўкиз билан қўш ҳайдаётган кишилар, ўроқ давоми…

Ҳамид Алп. Аёл ва илон (ҳикоя)

Рассомнинг тоққа келганига ҳафта бўлди. Аммо чизишни бошлашга ҳали киришгани йўқ. Ускунаси олдида бўёқлар терилганича, илк тасвир қоғози – эскиз эса оппоқлигича турибди . Гап унинг кўп йиллардан бери яратишни ўйлаб қўйган, дурдона бўлмаса ҳамки, бош асари ғоясини чизишни дилида давоми…


Мақолалар мундарижаси