Дўстбек Сулаймонов. Бўри ови (ҳикоя)

Қишлоқда кеч тушиб, атрофга  тун ўзининг сиё пардасини ёяётган паллада миш-миш тарқалди. «Мурод мерганни бўри еганмиш». Бу гапга биров  ишонди, биров ишонмади. Лекин Мурод мерганнинг ҳовлисидан эшитилиб турган йиғи-сиғи овози бу гаплар ростлигидан дарак бериб тургандай қишлоқ аҳлини тажжубга соларди. давоми…

Дўстбек Сулаймонов. Зўраки «миллиардер» (ҳикоя)

– Пулни қачон қайтарасан?– Айтдим-ку, бераман деб. Бунча ёпишиб олдинг менга?– Бераман деганинг қачон эди, сен учун бировдан олиб бергандим.– Ҳовлиқма, қочиб кетаётганим йўқ-ку.– Тўғри сен қочмаяпсан, лекин сени деб мен кимлардан қочиб юрибман, номард, – Акром Сардорнинг ёқасига ёпишди.– давоми…

Дўстбек Сулаймонов. Салом қани? (ҳажвия)

– Ҳой бола, тўхта-чи, менга нега салом бермадинг? – деди Қўчқор ака.– Ие, амаки, нега салом беришим керак экан? – ҳайрон бўлди Савдобек. – Бирон нарса қилиб берасизми ё бирон нарса олиб  берасизми? – Уйқусираяпсанми, ҳов бола, мен бир нима давоми…


Мақолалар мундарижаси