Амаким – донғи чиққан табиб. Синди-чиқди, кўз-назар – барига даво топади. Уни Сурхон элида, азбаройи ҳурмат юзасидан мулла Тошбой, деб аташади. Бирида уйимизга бойсунлик чол дараклаб келди. Кампири эшакдан йиқилиб, оёғи синибди. Тўпиғи борган сари кадидай шишаётган экан. “Бир қадамам давоми…

Ўн беш ёшар бола эдим. Шапоқ лақабли эшагимни (бир кўзини оқ қоплаган эди) миниб, Сангардак шаршарасига йўл олдим. Шаршара Хонжизадан икки чақиримлар нарида. Қўёш олов пўрқайди. Кўннинг иссигига элиб, бошимни қўмнинг* устига қўйиб олганман. Энди кўзим илинган экан, қалин арчазордан давоми…

Ёзни санаторийда ўтказдим. Биринчи ҳафта икки кишилик торкунжак хонада тоза зерикдим. Устига-устак атрофимдагиларнинг бари қариялар – улар билан ниманиям гаплашардим. “Бундан кўра уйда, оёқни чўзиб ўтирганим яхши эди”, деган хаёлга бордим. Начора, даволанишим керак. Бироқ, вақт ўтган сайин кўнглим суҳбатдош давоми…

Азонда Дунётепани сел ютди. Тўпалангдарё аввал-бошдан шўх эди, лекин бунчалик ҳаддидан ошмаганди. Сув терак бўйи кўтарилиб пишқирди, гумбурлади ва қабатидаги тепани ютиб кетди. Одамлар ашқол-дашқолини елкалаб, илла, қочиб-қутулди. Бир нечови оқибам кетди…Жала тонгда тинди. Қарашса, улкан тепалик ўрнида қип-қизил бўтана давоми…

Кўчадан жарчининг жанозага чақирган товуши келди. Марҳум ким — эшитолмадим, чақириқ тракторнинг бўғиқ овози билан қоришиб кетганди. Шуниси ҳам маъқул, марҳумнинг кимлигини билсам уч-тўрт кун беҳузур, кўнглим бузилиб юраман. Тўғри, бугун бўлмаса эртага эшитаман, лекин инсон қайғудан бир дақиқа бўлсин давоми…

Боботоққа пода ҳайдаб кетаётувдик. Манзилга етмасимиздан кун бота бошлади. Қуёш қизғиш тус олди. Осмон тоқидаги парқу булутлар нимпушти рангга кирди. Тоғнинг ғадир-будир чўққилари, бепоён адир ҳамда этакда сочилиб ётган қишлоқлар устида шафақ бижирлади. Қуёш осмонни тарк этди, бироқ қутб қонга давоми…