Абдунаби Ҳайдаров 1956 йил 29 ноябрда Тошкент вилоятининг Бекобод туманида туғилган. Тошкент Давлат университетининг журналистика факультетини тамомлаган.“Бизнес-Daily Media” ноширлик уйи муассислигида чиқадиган “Истеъмолчи”, “Биржа”, “Менинг мулким” газеталари бирлашган таҳририятида бўлим муҳаррири вазифасини бажариб келмоқда.Абдунаби Ҳайдаровнинг ижодий ишлари “Садоқат”, “Фитна санъати”, “Ватан саодати”, “Сўнмас юлдузлар”, “Машҳурлар ҳаёти” тўпламларига киритилди. Бундан ташқари, “Бекобод мўъжизаси” номли китоби чоп этилди. У 1992 йили “Мустақиллик” эсдалик нишони, 1999 йили “Шуҳрат” медали, 2006 йили “Ўзбекистон Республикасида хизмат кўрсатган журналист” фахрий унвони билан тақдирланган. Шунингдек, 1994 йили “Ўзбекистон Республикаси Халқ маорифи аълочиси” нишони билан мукофотланди, 1996 йили эса ”Йилнинг энг яхши журналисти” республика танловида ғолиб чиқиб, биринчи ўрин соҳиби бўлган.
Унутилмас сабоқ Ўшанда 1974 йилнинг кузи, аниқроғи, эндигина мактабни битириб, туман газетасида ишлаётган кезларим эди. Бир сафар илғор механизатор ҳақида мақола ёзиш юзасидан топшириқ олдим. Шунга кўра, йиғим-терим авжига чиққан далага бордим, механизаторни иш устида учратиб суҳбатлашдим. Ҳатто, тракторчиликдан хабарим давоми…
Қуйидаги воқеалар, бир қарашда, онда-сонда учрайдиган тасодифий ҳодисаларга ўхшайди. Аслида эса биз уларга ҳар куни, ҳар қадамда дуч келамиз. Ишонмасангиз, марҳамат, ўқиб кўринг, эҳтимол, шундан кейин гапим ростлигига ўзингиз ҳам тан берарсиз… САЛОМ, ДЎСТИМ!.. ХАЙР, “ДЎСТИМ!..” Иш вақтим тугаб, эндигина давоми…
Ушбу битикларимни онам – Қумрихон Абдулҳамид қизи хотирасига бағишлайман.Муаллиф. МУҚАДДИМА Менинг қўш устуним бор эди. Бири – отам, бири онам эди. Мен доимо уларга суяниб яшардим, қачон, қаерда бўлмай, мудом уларга талпиниб яшардим. Назаримда, улар ҳеч қачон ўлмайдигандай, ҳузурларига ошиқсам, давоми…