Йигирма-ўттиз йил муқаддам Бўстонлиқ чиройини таърифлашга тил ожиз эди. Лекин бу кўрк, чирой ширингина туш мисол кўз ўнгимиздан йироқлашиб бормоқда. Бор-йўғи йигирма-ўттиз йил оралиғидаги йўқотиш, салбий ўзгаришларни кўриб, одамнинг ҳеч ишонгиси келмайди. Болалик кезларимизда мева ва сабзавотларга ҳар хил дори давоми…
Тўрт фасл барқарор бўлган жаннатмонанд Ўзбекистоннинг сулув баҳори, серқуёш ёзи, сўлим кузию покиза қиши бор. Бир тасаввур қилиб кўринг, фақат бир ёки икки фасл такрорланаверса, юртимизда бундай табиат тугаллиги – тўкислиги бўлмасди. Мўъжазгина курраи заминда худди шундай ёки шунга ўхшаш давоми…
– “Экология”ни боболаримиз нима дейишган? –Дардингни олай, она заминим! – Нима осон? – Маслаҳат бериш. – Нима қийин? – Берилган маслаҳатга амал қилиш. Ҳаёт ҳақиқати, инсоният бошидан кечираётган воқеа-ҳодисалар силсиласидан хулоса чиқариб, бир тўхтамга келиш мумкин: ҳар қандай жамият, уюшма давоми…
Табиатни муҳофаза қилиш Тошкент вилояти қўмитаси раиси ўринбосари Мухтор Аъзамов билан Бўстонлиқ туманига йўл олдик. Тўлабой Юнусов бизни яхши кутиб олди. Хонасида атроф-муҳит тозалиги хусусида суҳбатлашиб ўтирардик. Шу пайт эшик шахд билан очилиб, ёши олтмишлардан ошган, жуссаси пишиқ киши хонага давоми…
Дунёнинг кўплаб сўлим гўшаларида, Карпат тоғлари, Қора денгиз бўйларидаги оромгоҳларда бўлганман. Юртимизнинг хушҳаво масканларини ҳам кезиб чиққанман. Лекин бизнинг юртдек табиат манзараси, иқлими, тўрт фасли ҳам роҳатбахш жаннат ўлкани учратмадим. Мен тоғда ўсганман. Ўзбекистон тоғли ҳудудлари, очиғи, баҳаволиги, ўсимликлар дунёси, давоми…
Ёз фаслида, бир туман марказидаги китобхона йигирматача ёзувчини ном-баном айтиб, учрашувга таклиф қилди. Учрашувдан кейин жамоа хўжаликларида адабий суҳбатлар ўтказдик, далаларни кездик. Бир жамоа хўжалиги даласида ғалати бир боғча-яслини кўриб қолдик. Бу «тарбия ўчоғи» каттакон тут дарахти остига жойлашган бўлиб, давоми…
Қадимий бир байтда шундай дейилади: Ҳиди йўқ гулга чаман ҳайф, Меҳри йўқ дилга бадан ҳайф. Ҳар бир гулнинг ўзига хос ҳиди ва ҳар бир дилнинг такрорланмас меҳри, айниқса, адабиёт учун қадрлидир. Чунки адабиёт – сараланган бадиийлик чаманидир. Инсон давоми…
Биринчи дафъа «Ўтган кунлар» тўғрисида, тўғрироғи, Отабек — Кумуш қиссаси ҳақида олти-этти яшар чоғимда дадамлардан эшитганман.Ўттизинчи йилларнинг ўртаси. Дадам, ўн тўққизинчи йилдан партия аъзоси, катта ишларда ишлаб келган одам, нима учундир, ишдан четлаштирилиб, қишлоққа қайтиб келган пайтлари.Ҳар оқшом катта меҳмонхонамиз давоми…
«Фарҳод ва Ширии» достони Алишср Навоийнинг машҳур «Хамса»сига кирган бсш достоннинг биридир. Улуғ шоирнинг энг зўр асарларидап ҳисобланган «Ҳайратул-аброр», «Лайли ва Мажнун», «Сабъайи Сайёр» ва «Садди Искандар» достонлари орасида «Фарҳод ва Ширин» алоҳида ўрин тутади. «Фарҳод ва Ширин» Навоий бундан давоми…
Эрон-форс адабиётининг отаси бўлғон улуғ Фирдавсий ёлғуз биргина асари, яъни «Шаҳнома» си орқасида бутун ер юзига танилди. Оврўпо тилларининг кўпига назм ва наср билан таржума қилиниб «Тус»ли Абулқосимнинг шуҳратини офоққа ёйғон — ўша «Шаҳнома»дир. Фақат таассуфлар бўлсунким биз, шу чоққача давоми…