(Ўрта асрлар, таржимаи ҳоли номаълум)

Ўз ўрнидан сира қўзғолмайди тоғ,
Дарё ўзгаради ҳамиша, ҳар кун;
Тинимсиз оқади, билмайди чарчоқ,
Бироқ орқасига қайтолмас беун.
Худди шу дарёга ўхшайди инсон –
Кетади, қайтмайди бошқа ҳеч қачон…

* * *

Қачон хафа қилдим сени эй, ёрим,
Сени алдадимми, кечдимми бир бор?
Келаман дегандинг бирор кеч, ахир,
Сен эмас, шамоллар шитирлади, ёр.
Шовқиндан кўчага чиқсам, бемажол –
Хазонларни ўйнаб, қуварди шамол…

Рус тилидан Карим Баҳриев таржимаси