Sayin Muratbekov. Yovshan isi (hikoya)
I Eh, mening unutilmas, uzoq bolalik chog‘larim… Oradan qancha yillar o‘tib ketgan bo‘lsa-da, qo‘ng‘irrang po‘stinli, cho‘pdek ozg‘in, oqsoq o‘sha bola hamon yodimda. Ba’zan ko‘zimni yumib xayol surib ketaman, shunda ovul oralab bir to‘da bolalar qiy-chuv ko‘targancha yugurib ketayotganlari, ularning ortidan davomi…