Жек Лондон. Оқсоқоллар иттифоқи (ҳикоя)

Казарма биносида ҳаёт-мамот масаласи ҳал бўлаётган бир одамни суд қилишарди. Бу – Оқбалиқ дарёси соҳилларидан келган чол эди. Чолнинг кўрилаётган иши бутун Доусонни оёққа турғизди, нафақат Доусонни, балки оқим бўйлаб иккала томонга минглаб чақиримларга чўзилган Юкон ўлкасини-да жунбушга келтирди. Денгизда давоми…

Жек Лондон. Мохов Кулау (ҳикоя)

– Касал бўлганимиз учун бизни озодликдан маҳрум қилаётирлар. Биз қонунга итоат қилдик. Биз ҳеч кимни хафа қилмадик. Бизни қамоққа тиқмоқчилар. Молокаи — қамоқхона. Буни биласизлар. Мана Ниули, синглисини Молокаига сургун қилишганига етти йил бўлди. Ўшандан бери синглисини кўргани йўқ. Кўрмайди давоми…

Жек Лондон. Мексикалик (ҳикоя)

I Ҳеч ким унинг ўтмишини билмас, Хунта* одамлари эса буни мутлaқo билмасдилар. Бу бола уларнинг «кичкина сири», «улуғ ватанпарвар» эди, у ҳам яқинлашиб келаётган Мексика инқилобига қўлидан келганча ҳисса қўшиш учун худди хунтачилар сингари астойдил ишларди. Буни анча кейин эътироф давоми…

Жек Лондон. Киш ўғли Киш (ҳикоя)

– Мана мен катта ва иссиқ олтита одеял, катта ва пишиқ олтита арра, Гудзон компанияси ишлаган ўткир ва узун олтита пичоқ; буюк уста Могума ишлаган иккита қайиқ; чанага қўшадиган унта кучли, чидамли ит ва учта милтиқ бераман, биттасининг тепкиси синиб давоми…

Жек Лондон. Буюк сеҳргар (ҳикоя)

Қишлоқ аҳолиси зўр ташвишда. Хотин-халаж чинқиришиб, лаби-лабига тегмай тўхтовсиз жаврашади. Эркакларнинг қовоғи солиқ, улар шубҳа билан атроф-теваракка қарайдилар, ҳатто итлар ҳам безовталаниб, дайдиб юрадилар, улар ҳам бутун қишлоқни қоплаб олган ҳаяжонли ташвишни ғира-шира сезиб, фалокат юз берган ҳамон ўрмонга қараб давоми…

Жек Лондон. Исёнчи (ҳикоя)

Тураман. Меҳнатга чақирар кундуз. Ялқовликни ато қилмагин, ё, Раб! Кундузи танамдан агар чиқса жон, Қилган меҳнатим чун айлагил эҳсон! Омин. — Ҳозироқ тур, Жонни. Бўлмаса овқат бермайман! Бу гaп болага таъсир қилмади. Бола уйғонишни сира ҳам истамас, хаёлпараст ўз хаёлий давоми…

Жек Лондон. Аёл кишининг мардлиги (ҳикоя)

Кўзлари маъюс мўлтираган бўрикалла ит чодир этагини у ёқ-бy ёққа суриб, қиров босган тумшуғини ичкари суқди. – Эй, Сиваш! Йўқол-е, падарингга лаънат! – деб қичқирдилар норозилик билан чодирдагилар бараварига. Беттлз тунука лаганча билан итнинг тумшуғига туширди, итнинг боши бир зумда давоми…

Жек Лондон. Шимол Одиссеяси (ҳикоя)

Чаналарнинг ғижирлаши тинмас, олдинги сафда бораётган итларга тақилган қўнғироқчалар жирингларди; лекин итлар ҳам, одамлар ҳам жуда чарчаганлар, шу сабабдан индамай борардилар. Улар узоқдан келишарди, яқинда ёққан қордан кейин эса ҳали йўл очилмаганди, музлаган бyғy гўшти ортилган чаналар юмшоқ қордан зўрға давоми…


Мақолалар мундарижаси