Ҳанс Кристиан Браннер (Hans Christian Branner) (1903 – 1966) – ХХ аср Дания адабиётининг ёрқин юлдузларидан бири. Шуҳрати тириклигидаёқ ўз мамлакати сарҳадларидан ошиб ўтган бу ёзувчи ижодига дунёнинг манаман деган танқидчилари жуда юксак баҳо берган.Ҳ. Браннер бутун онгли ҳаёти давомида тинчлик учун курашчилар сафида бўлди. Унинг барча асарлари уруш ва зўравонликка қарши исён, инсонга ҳамдардлик ғоялари билан йўғрилган.Асарлари: «Ўйинчоқлар» (антифашистик роман, 1936), «Чавандоз» (руҳий роман, 1949), «Чавандоз» (пьеса, 1952), «Ака-сингиллар» (пьеса, 1952), «Ҳеч ким тунни билмайди» (реалистик роман, 1955), «Фермопиллар» (пьеса, 1958).
Ҳозир “олма пиш, оғзимга туш” деб ўтирадиган замон эмас. Кеча иш қидириб икки жойга учрашдим, аммо кейинги идоранинг хўжайини менга бошдан-оёқ узоқ разм солиб чиққанида, тўғриси… адои тамом бўлдим.Баъзан шунақа бўладики, ишдан бўшатсалар парво қилмайсиз, қайтанга енгил тортасиз, ўзингизни қафасдан давоми…