Фарҳод Жийлон 1945 йили Хитойнинг Шинжон-уйғур вилояти Ғулжа шаҳрида маърифатпарвар оилада туғулган. 1954-1969 йилларда Ғулжа ва Урумчидаги рус мактабларида ўқиган. Маданий инқилоб пайтида ўқишни давом эттиролмаган. Сўнгра бошланғич мактабда ўқитувчи, Шинжон халқ нашриётида таржимон бўлиб ишлаган. Фарҳод Жийлон 1979-2005 йилларда Шинжон ижтимоий фанлар академияси тадқиқот институтида меҳнат қилган. Фарҳод Жийлон адабий ижодиётга 1960 йилларнинг бошида ёзган «Пул» номли ҳикояси билан кириб келган. Унинг «Олтин қондаги тўй» туркум ҳикоялари, «Ўрхун шажараси», «Маҳмуд Кошғарий» , «Идуқут юлдузи» романлари чоп этилган.Фарҳод Жийлон тил тадқиқоти билан шуғулланиб, уйғур тили ва тилшунослигига оид мақолалар ёзган. У Баскаковнинг «Туркий тиллар», Александр Дюманинг «Граф Монте Кристо» асарларини русчадан уйғурчага таржима қилган.
Азалдан бордур элнинг паноҳи,Озодлик нажоти—қуёши, моҳи.Қасос ўти тақдирда бори,Тўсолмас йўлимизни девлар илоҳи! Милоддан аввалги 330 йил ёз кунларининг бири эди. Мусаффо осмон узра қуёш чарақларди. Поёнсиз чўл худди осмон билан омухта бир жуфтликдай бир-бирига тўймай боқишиб тургандай туюларди. Само ва давоми…