Абдуғаффор Абдужабборов. Ҳайвонот боғи (қисса)

Ушбу кўз кўриб, қулоқ эшитмаган қонли ҳодиса катта шаҳар ҳаётида қўққисдан содир бўлди ва бор-йўғи бир кеча-кундуз – йигирма тўрт соат ёки бир минг тўрт юз қирқ сония давом этди ва нафақат бутун мегаполиснинг юрагига даҳшат солди, балки марказдан минглаб давоми…

Абдуғаффор Абдужабборов. Сўнгги қор (қисса)

Баҳор ҳали ўзининг қизғин палласига тўлиқ кириб улгурмаган чоғда чанг нималигини билмас яшил япроқча тўйиб-тўйиб нафас оларди. Шамол дарахт шохларини у ён-бу ёнга тебратган маҳалларда яшил япроқча дир-дир титрар эди. Қуёшнинг жазирама иссиғи гирибонидан тутганда яшил япроқча охиригача чидам билан давоми…


Мақолалар мундарижаси