Бахт саройи

Қиш куни. Кеч бўла бошлаганди. Бир йигит йўлда кетаркан, унга катта бир ўрмон ичидан ўтишга тўғри келиб қолди. Ўрмон қоронғи, қалин дарахтлар билан қопланганди. Йигит ўрмон ичида юра-юра йўлни йўқотиб қўйди, адашди.Ҳушдан кетиб йиқилди. Бир оздан кейин очлик ва совуқ давоми…

Тадбиркор вазир

Бир подшоҳнинг жуда ҳам чиройли оти бор эди, Подшоҳ отини жуда севарди. Кунлардан бир кун унинг ана шу гўзал ва чопқир оти касалланиб ўлди. Ғазаб отига минган подшоҳ отбоқарини ўлдириш қасдида ҳузурига чақиртирди. Унинг доно вазири бор эди. Вазир орага давоми…

Гўзал тадбир

Бир шоир хотинлардан кулиб шеър ёзганди. Подшоҳ саройидаги хотинлар, вазир, ҳаким ва бойларнинг хотинлари жуда ҳам аччиқланиб, ўз қўллари билан у бечора шоирга жазо бермоқчи бўлдилар. Бу ниятларини подшоҳга арз қилиб, шоирни дарҳол саройга келтиришни талаб қилдилар.Подшоҳ қабул қилиб, шоирни давоми…

Эр кишининг иши

Боболаримиз: «Яхшиликка яхшилик ҳар кишининг ишидир, ёмонликка яхшилик эр кишининг ишидир», деб жуда тўғри айтганлар.Қадим замонда бир вилоятнинг бошлиғи олим, фозил бир одамни туҳмат орқасидан қамоққа олди. Бир йилгача ўз ҳузурига келтириб юз марта калтаклаб азобларди. Бир йилдан кейин аҳвол давоми…

Уч буюк табиб

Бир табиб қаттиқ касал бўлиб ётиб қолди. Унинг шогирдлари йиғилиб устодларини даволашга киришдилар. Касал устод уларга:— Севимли шогирдларим, мени даволаш учун беҳуда заҳмат чекманг, тузалишдан умид узганман, ўлимим яқин қолганга ўхшайди. Вафот топганимдан кейин жуда қайғуриб оҳ-воҳ қилманг, чунки, ўрнимга давоми…

Улуғлик

Бир киши араб подшоҳининг қариндош-уруғларидан бир нечтасини ўлдириб қочиб кетди. Бир қанча вақт ўтгандан кейин подшоҳнинг ёнига қайтиб келди, Подшоҳ таажжубланиб:— Ажаб довюрак, қўрқмас, жасоратли киши экансан, қариндошларимдан бир нечтасини ўлдириб буюк гуноҳ қилсанг ҳам қаҳр-ғазабимдан қўрқмай яна ёнимга қайтиб давоми…

Диёнат

Бир диёнатли фозил одамнинг уйида сичқонлар кўпайиб кетди. Одамлар унга:— Нега уйингизда мушук асрамайсиз? Мушук сичқонлар кушандаси эканини биласиз-ку. Агар битта мушук асрасангиз, сичқонлар ҳужумидан қутуласиз,— дедилар.Диёнатли фозил одам уларга:— Тўғри айтасизлар, лекин бу маслаҳатингизни виждоним қабул қилмайди. Агар мушук давоми…

Омонатга хиёнат

Кунлардан бир кун бир киши ўралган, муҳрланган бир халтачани дўстининг ҳузурига келтириб:— Дўстим, мен сафарга чиқиб кетаётибман, ичида минг олтин бўлган шу халтачани сенга омонат топшираман, сафардан қайтиб келганимдан сўнг ола-ман,—деб халтачани топширди ва ўша кун сафарга чиқиб кетди. Сафари давоми…

Обрў

Фазл номли мўътабар бир одамнинг икки яқин одами бор эди. Бирининг оти Назар, яна бирининг оти Соқиб эди. Бир кун Фазлнинг ҳузурида Назар билан Соқиб бир-бирлари билан ҳазиллашдилар, аскиябозликка киришдилар, охир ҳазиллари зилга айланди, ҳар иккиси қизишиб бир-бирини ҳақорат қилишга, давоми…

Энг буюк завқ

Хорун ар-Рашид ўз вазири Жаъфар, яна ўзининг энг яқин хизматчиси билан суҳбатлашиб ўтирганди. Гапдан гап чиқиб Жаъфар Хорундан:— Нимадан энг кўп завқланасиз?— деб сўради, Хорун ар-Рашид шундай жавоб берди:— Мен энг нафис кийимлар кийдим, лаззатли овқатлар едим, энг нодир шарбатлар давоми…