СУРАТДАГИ ПАТ Бир рассом танишлари билан овга борди. У милтиқдан яхши отарди. Лекин кўпдан бери ўрмонда бўлмаган. Кўзини қамаштирувчи, яшилликка бурканиб ётган дарахтлар орасида, кўзга ялт этиб ташланиб, тезда йўқоладиган қизғиш-сариқ қанотли лойхўракларни яқиндан кўрмаган. Тўсатдан унинг оёғи остидан бир давоми…
МУҲАММАДҚОДИР Бобурдан меросми Кўзингдаги чўғ, Эй сен мушти қаттиқ, Кўнгли бўш бола. Яшил ўрмонларда Улғайганинг йўқ, Сенинг ҳам кўз очиб Кўрганинг — дала. Ўзи яйрамаган Сени яйратиб, Отанг саҳар келиб, Кетган саҳарда. Онанг пахта терган Сени ухлатиб, Толларга осилган Беланчакларда. давоми…
Шифохона қуюқ дарахтзор орасида жойлашгани учун туни билан чигирткаларнинг чириллашидан қулоқлар қоматга келади. Саҳарга яқин уларнинг овозини қушларнинг чуғурлаши босиб кетади. Йўлаклари нурга чўмилиб ётган шифохона эса митти паррандаларнинг бу шовқин-суронига бутунлай бепарво, мудраб тонгни кутади. Аслида шифохонада кундузлари ҳам давоми…
Маъруф Жалил. Мен сув ичган дарёлар: (Лирика) — Тошкент, Адабиёт ва санъат нашриёти, 1981. Маъруф Жалилнинг ушбу «Лирика» тўпламига унинг «Мен сизни севардим» (1970 й.), «Раҳмат, одамлар» (1970 й.), «Сени ўйлаб» (1973 й.), «Нотаниш йўллар» (1976 й.), «Қўшиқ иштиёқи» (1979 давоми…
Кечаси соат бирлар чамаси. Қари қиз — акушерка Марья Петровна Кошкинанинг эшиги олдида бошига цилиндр ва устига капюшонли шинель кийган баланд бўйли бир жаноб тўхтайди. Кузнинг қоронғи кечасида унинг на юзи, на қўлларини кўриб бўлмас, аммо йўталиб қўйишидан ва қўнғироқ давоми…
Ўзингиз орзу қилган киши бўлишингиз учун ҳеч қачон кеч эмас. Жорж Элиот Агар сен бирор нарсани ўйлаб топа олсанг, уни бажаришга ҳам қодирсан. Уолт Дисней Муваффақият фақат интилувчан одамгагина насиб қилади. Қийин шароитда тушкунликка тушадиганларни эса жуда кам давоми…
Ҳар қандай зиёли, айниқса, ижодкор ўз она тилини, миллий адабиётини, ахлоқ-одобини, тарихи, фалсафаси, географиясини пухта билиши шарт. Бундан ташқари, дунё адабиёти ва илм-фанидан ҳам хабардор бўлиши керак. Бусиз етук мутахассис ёки ёзувчи-шоир бўлиш мумкин эмас. Бир неча йиллар олдин бўлажак давоми…
Зайниддин Абул Фазойил Исмоил ибн Ҳусайн ал-Журжоний ал-Хоразмий улуғ олим ва замонасининг энг машҳур табибларидан бири ҳисобланар эди. XII асрнинг машҳур тарихчиси Заҳириддин Абул Ҳасан Байҳақий ўзининг “Татима сифон ал-ҳикма” (“Донолик хазинасига қўшимча”) асарида Исмоил Журжоний ҳақида шундай ёзади: “Мен давоми…
Нортўхта Қилич. Байрам: Қиссалар ва ҳикоялар — Тошкент, Ғафур Ғулом номидаги нашриёт-матбаа бирлашмаси, 1991. Одамзод умр бўйи ёруғ кунларга талпиниб, риёзатлар чекиб яшайди. Таажжубки, етдим деганида, бандаси ногаҳоний бир балога гирифтор бўлиши ҳам эҳтимолдан холи эмас экан. Тўғри, сув ё давоми…
Меҳмонхонадаги сўзловчи соат гўё уни ҳеч ким эшитмаётгандек тинмай куйларди: – Чиқ, чиқ… Миллар етди еттига, Якун ясанг уйқуга! Тонгги сукунат оғушидаги уй бўм-бўш эди. Соат тинмай чиқиллар ва бўшлиққа уқдиришда давом этарди: “Саккиздан тўққиз дақиқа ўтди, нонушта вақти етди! давоми…