Ahmoqning sevgisi

O‘rmonda ayiqni katta bir bo‘g‘ma ilon bo‘g‘ar, belidan o‘rab olib siqardi. Ayiq esa jon holatda baqirardi. Shu payt o‘tib ketayotgan o‘tinchi ayiq holini ko‘rdi va tezlik bilan qilichini chiqarib, ilonni ikkiga bo‘lib tashladi. Shunday qilib, o‘tinchi ayiqni o‘limdan qutqarib qoldi.Ayiq davomi…

Tadbirkor bog‘bon

Bog‘bon bog‘iga uchta o‘g‘ri kirganini ko‘rib qoldi. Bularning biri xalqqa fatvo beradigan faqih (olim), ikkinchisi payg‘ambar avlodidan ekanini aytuvchi bir zot,uchinchisi esa shayxga ko‘p   yillar murid bo‘lgan so‘fi edi. Bog‘bon o‘zicha o‘yladi. Hozir bularni tutib eplab bo‘lmaydi, kuch birlikta. Yaxshisi, davomi…

“Agar…”li uy

Bir odam uy izlayotgandi. Do‘stlaridan biri uni o‘z mahallasidagi vayrona uyga olib bordi. Do‘sti:— Agar bu uyning shifti bo‘lsa, menga qo‘shni bo‘lib yasharding. Agar biror xonasi bo‘lsa, bola chaqang bilan osoyishta yasharding,  deya uzoq vaqt “agar” deb suhbatlashdi.— Ha, do‘stlarga davomi…

Darbadar odam va tuyakash

Uysiz, joysiz butunlay darbadar bir odam zindonga tushdi. Puli yo‘q, kimning qo‘lida non ko‘rsa, qo‘lidan tortib olar, qayerda yegulik, ichgulik topilsa, o‘sha yoqqa borardi. Zindondagilar bu odamdan bezor bo‘lib, soqchiga shikoyat qila boshladilar: Tezda salomimizni qoziga yetkaz, bu pastkash odamdan davomi…

Keling, ko‘ring, eshak ketdi…

So‘filardan biri yo‘lning ustidagi xonaqohga mehmon bo‘ldi. Mezbonlar so‘fining eshagini og‘ilga, so‘fini esa bosh chodirga olib kirdilar. Xonaqohda o‘tirgan darveshlar bir burda nonga muhtoj, yo‘qsil kishilar edi. Xonaqohlariga tushgan mehmonning ham qorni och. Nima qilsinlar? Yig‘ilishib bir qarorga keldilar: Mehmonning davomi…

Xoja bilan quli

Bir kishi hammomga borishga ehtiyoj sezdi. Tong payti quliga: “Sungur uyg‘on. hammom togorasini, lungi va sovun ol. Hammomga bormoqchiman”, deb buyurdi.Qul darrov hozirligini ko‘rdi. Birgalikda yo‘lga tushdilar. Shu paytda bomdod namoziga azon chaqirildi. Namozga ixlosi baland bo‘lgan qul xojasiga yolvorgansimon: davomi…

Vahima falokat keltirar

Maktab talabalari ustozlaridan bezor bo‘lishibdi, ko‘p o‘qish, yozish, uy vazifalari ularni juda charchatibdi. Ko‘chada o‘ynashni istashibdi. Bir chorasini o‘ylashibdi. Nima qilib bo‘lsa ham, ma’lum vaqt ustozni maktabdan uzoqlashtirishga qaror qilishibdi. Oralaridagi eng kichkina, ammo juda ziyrak bir o‘quvchi, shunday dedi:— davomi…

Ikki latifa

Yoshi ellikdan oshgan, soch soqoli oqargan odam yosh bir qizga uylanibdi, sartaroshga boribdi va unga:— Usta, yaqinda uylandim. Senga malol kelmasa, shu sochimdagi, soqolimdagi oqlarni olsang,  debdi.Sartarosh pinagini buzmay mijozning soch soqolini tagidan qirtishlab olibdi. So‘ng olingan sochlarni haligi kishing davomi…

Mato o‘g‘irlagan tikuvchi

Bir zamonlar Jigaro‘g‘li  ismli gapdon, o‘g‘ri, hiylakor tikuvchi bo‘lgan ekan. Mijozlarining gazlamalarini o‘g‘irlardi.Sodda bir odam:— U mendan hatto oddiy ip ham o‘g‘irlay olmaydi. Agar bir parcha gazlama o‘g‘irlasa, so‘z beraman, shu otim sizniki bo‘lishiga..Agar o‘g‘ir1ay  olmasa, sizdan bir ot olaman.. davomi…

Adolat mushti

Xasta bo‘lgan bir odam shifokorga:— Tomir urishimni tekshirib, dardimni aniqla dedi.. Shifokor bemorni tekshirib ko‘rdi.. Hech umid yo‘q. O‘limi yaqin edi. Bemorga:— Bor, ko‘ngling nima tusasa shuni qil. Parhezga ehtiyoj yo‘q, dedi.Bemor xursand, ko‘ngli xohishiga ko‘ra daryo bo‘yiga bordi. Qarasa, davomi…