Коллеждалигимда ёзги таътилни Деҳрада, бувимникида ўтказишга одатланган эдим. Доимо майнинг бошларида йўлга тушиб, июлда ортимга қайтардим. Деоли Деҳрадан ўттиз чақирим нарида жойлашган кичикроқ бекат бўлиб, Ҳимолай жанубий этагида қалин чангалзорлар бошланишини белгилаб берарди. Поезд Деолига саҳар бешларда – бекат чироқлари-ю давоми…
Миллат — бу тил, тил — бу миллат. Шундай экан, миллатнинг тилига оид қонун-қоидалар, унинг имлоси ишланар экан, у, албатта, узоқни кўзлаган, камчиликлардан холи бўлиши даркор. Бу қонун-қоидалар шошилиб ёки бирор раҳбарнинг буйруғи билан ишланмаслиги керак. Акс ҳолда бундай имло давоми…
«Кимсан» исмимнинг маънисига келсак, инс-жинсларнинг номи экан. Маълумки, инс-жинсларнинг қўними бўлмайди. «Ўғлим кўчанинг боласи бўлсин, касбимни эгалласин», деб отамиз шу шарифни каминага маъқул кўрганлар. Бизнинг уруғ ёш бўлса, иккала лунжида қуртобаси бордай, кекса бўлса, сузмахалтадай лунжи осилган бўлади. Сабаби — давоми…
Яқин тарихимиздаги ижтимоий-маданий харакатчиликда унингдек муҳим роль ўйнаган, айни пайтда унингдек хилма-хил баҳо ва талқинга сазовор бўлган иккинчи бир ҳодисани топиш қийин. Русияда инқилобнинг энг оғир йили бўлган 1919 йилда инқилобчи драматург Абдулла Бадрий «Ёш бухоролилар кимлар?» деган савол қўяди давоми…
Ўзбек халқи – жаҳон маданияти тараққиётига ҳисса қўшган халқлардан бири. Ўзбек маданиятининг энг қадимги намуналари бизга археологик қазилмалар чоғида топилган сопол, мис ва кумуш идишлар, тилла ва бронза тангалар, уларга зарбланган подшоларнинг қиёфалари, Афросиёбдан топилган девор суратлари ва ҳ.к.лар шаклида давоми…
Якшанба куни автобус тирбанд эди. Орқа эшикдан кирган аёлнинг ортидан тикилиб келаётган йигит сумкасини силагандек бўлди. Бармоқлари орасидаги яримта олмос очган «дарча»дан икки бармоғини сукиб букланган бир даста пулни секин суғуриб олди. Бу ишни кўриб калтираб турган қизга киссавур кўзини давоми…
Қачонлардир унинг кетмони учганди. Уруш қўпган замон эди. Қишлоқ кезиб, қўшиқ куйларди. Уни рамақижон, лекин жони қаттиқ, зиқна ва шанғи Матрёна Кондакова етаклаб юрарди. У Матрёна Кондаковани хотинжон деб атарди. Кўпинча у қишлоқ дўкони бўсағасида ўтирволиб, қўшқатор бармоқбосдили рус гармонини давоми…
Хоразм санъатининг тарихи қадим замонларга бориб тақалади. Бизгача етиб келган турли тасвирий санъат намуналари, олимлар, саёҳатчилар қолдирган асарлар, қолаверса, Хоразм мусиқасининг ўзи бунга далил бўла олади. Хоразм мусиқа маданияти ҳақидаги энг қадимий манбалардан бири Зардушт ибн Сафид Тумон (зардуштийликнинг асосчиси) давоми…
Эрамиздан олдин яшаган юнон адиби Лукианнинг «Ватан шаънига» номли асарида шундай сўзлар бор: «Менинг бу гапларим ғоят эски гаплардир. Лекин ҳақиқат шундаки, ўз отасини севмаган фарзанд ўзганинг отасини ҳам ҳурмат қила олмайди, ўз Ватанини севмаган киши ўзгалар Ватанини ҳам қадрлай давоми…
Таниқли ёзувчи Хуршид Дўстмуҳаммад ва ёшларнинг онлайн суҳбати – Хуршид ака, “Жажман” ҳикоянгиз ўз пайтида адабий жараёнда воқеа бўлган эди. Ўзига хос рамзий услубда ёзилган бу асарни ҳар бир китобхон ўзича тушунди, ўзича идрок қилди. – “Жажман” ҳикоясининг туғилиш тарихи давоми…