Марҳаматли Айюбнинг безори ўғри эгрилигини тузатгани…Бир кеча ҳурматли Айюб Илоҳий сирлар кайфидан маст бўлиб, тоат-ибодат қилиб, шамъдек кўзидан ёшлар тўкиб ўлтирар эди. У дурдек кўз ёши денгизига ғарқ бўлиб, куйиб-ёнишда шамъга қўлдош эди. Хилватда бир бурчакни ўзига маскан қилган, гўё давоми…
Искандарнинг етти иқлим мамлакатларини ўз қўлига киритгани ва бўш қўл билан бу дунёдан кетиш отини илгари сурганиҲамма иқлимларни қўлга киритган шоҳ Искандар жаҳон мамлакатининг тахтига эга бўлди. У бориб олмаган бирон ер қолмади. Бирон ер қолмадики, у бормаган бўлсин. Дунёдаги давоми…
Бани Исроили Ринднинг манманликдан тавбаси туфайли хонадоннинг юксалиши, қасамнинг қоф тошларидан фалакка чиққани ва май сели у бинони йиқитганиРинди Бани Исроили деган бўлиб, май деб майхоналарда тиланчилик қиларди. Май унинг ҳаётининг озиғи бўлиб, халқ орасида Маймана исми билан танилган эди. давоми…
Абдуллоҳ Муборакнинг ниқоб кийиб, жанг майдонига кириб, зафар жамолидан пардани олгани ва Ҳасан Рабеъ ул ҳуснни кўриб ҳайрон қолгани Ҳасан ибни Рабеъ ғазавот жангидан ушбу ажойиб ривоятни қилган:Уруш майдонида Катта жанг борар экан, исломий гуруҳ кофирлар билан олишаётган пайтда кофирлар давоми…
Пок имон Зайнул-Обидиннинг кичик қизининг улуғларига хос сўзлари гарчи у кичиклиги туфайли бегуноҳ эди Осмон-фалакка от сурган улуғ зот хонадон аҳли анжуманининг машъаласи бўлиб, у пайғамбарлик мухрининг кўзидаги нур – валийлик шамъи Али бинни Ҳусайн эди. Ибодатни кўп қилганидан дин давоми…
Чин ўтлоғидаги бир мушкин оҳунинг шерларни овлагани, мажруҳ овларнинг унинг тузоғига илиниб, шер панжасидан ажал тупроғи билан баробар бўлгуни Чин мамлакатида бир нозанин бор эди. Унинг суратини чизишга Чин рассоми ҳам ожиз эди. Юзининг гулзори Хўтан диёрини эслатарди; кўзи шу давоми…
Баҳромнинг май таъсиридан бахтининг кўзи уйқуга кетиб, мамлакатининг биноси бу селдан йиқилгани ва мазлумлар фарёдидан уйғониб, бунинг чорасини кўргани Яздижирд жаҳон мулкини тарк этгач, Баҳром маишатга берилиб кетди. Гъафлат бодаси уни маст қилиб, мастгина эмас, бодапараст қилиб қўйди. Шоҳ майни давоми…
Хожа Муҳаммад Порсодан ҳаж аҳли дуо қилишни сўрагани ва ўғли Хожа Абу Наср (отаси) Хожа Муҳаммад Порсонинг илтимоси билан дуо қилгани Пок Хожа жаноблари Аллоҳ йўлида «Қудсия» ва «Фасл ул-хитоб» деган асарларини ёзганлар. Осмон монанд гумбазда у кишининг кавушларининг излари давоми…
Оёғи-тойиб кетиб косадаги ошни шоҳнинг косадек бошига тўкиб юборган ва олижаноб шоҳ олдида ўз ошини пиширган бир қул ҳикояси Сахий бир подшоҳ бор эди. Сахийлигидан халқи уни ҳурмат қилар эди. Унинг бир қули бор эди, хизмат даражаси баковуллик эди.Кунлардан бир давоми…
Турк адабиётининг йирик вакилларидан бири бўлган, шоир Юсуф Набий 1678 йил, карвон билан бирга ҳаж зиёратига чиқди. Карвонда энг обрўли давлат генераллари ҳам бор эди. Карвон муборак Ҳижозга яқинлашгач, Ҳазрати пайғамбар (с.а.в.)ни зиёрат қилишга бўлган иштиёқ Набийнинг қалбида янада жўш давоми…