Севимли санъаткор Гулчеҳра Жамиловани халқимиз Зебунисо, Нодира, Кумуш тимсолида кўради. У яратган ҳар бир образ санъатга меҳри баланд бўлган юртдошларимизнинг эътиборидан четда қолмаган десак, муболаға бўлмайди. Қолаверса, ҳаётда ҳам саҳнадаги каби ақлли, жозибали, камтарин бўлгани боис ҳамкасблари даврасида ҳам ҳурмати давоми…
Абдуллаев Воҳид Абдуллаевич (1912.15.5 – Самарқанд – 1985.30.7) -адабиётшунос. Ўзбекистон Фанлар академияси академиги (1966), Ўзбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби (1973). Филология фанлари доктори (1959), профессор (1960). 1932 йил Фарғона педагогика институтини битирган. Воҳид Абдуллаев 1935—43 йилларца Бухоро ва Самарқанд педагогика давоми…
Ҳамид Сулаймонов (1910.5.5 — Тошкент — 1979.8.6) — адабиётшунос, матншунос. Ўзбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби (1964). Филология фанлари доктори (1961), профессор (1971). Москва кинематография институтини тугатган (1932). Тошкент педагогика институти ўқитувчиси, кафедра мудири ва ТошДУ доценти (1935—50). 50-йилларда қатағонга учраган. давоми…
Гениал озарбайжон шоири, гуманист ва мутафаккир Низомий вафот этган кунга 750 йил тўлди. Буюк озарбайжон шоири Низомийнинг номи ўлмасдир, унинг ажойиб асарлари фақат озарбайжон халқигагина эмас, шу билан бирга Совет Иттифоқининг барча халқларига, бутун тинчликсевар прогрессив инсониятга яқиндир. Низомий XII давоми…
Водилий (тахаллуси; асл исми Сўфиев Абдураҳмон) (1893, Фарғона, Водил қишлоғи — 1965, Тошкент) — ўзбек шоири. Эркин фикрлиликда айбланиб қувғин ва таъқибларда яшаган. Водилийнинг «Девон»и (1963), фарзандларига ёзган ўгитлари бор. Абдураҳмон Жомийнинг тасаввуфга оид китоби, Фаридуддин Атторнинг «Мантиқ ут-тайр», Алишер давоми…
Давлатшоҳ Самарқандий (тўлиқ исми Давлатшоҳ ибн Алоуддавла Бахтишоҳ ассамарқандий) (тахминан 1436/37—95) — ўзбек шоири, адабиётшунос ва давлат арбоби. Отаси Шоҳрухнинг нуфузли амирларидан бўлган. Давлатшоҳ Самарқандий замонасининг йирик олими Фазлуллоҳ Самарқандий қўлида таҳсил кўрган. 1480 йилгача сарой хизматида. Умрининг охирларида сарой давоми…
Бурҳониддин (15-аср) ўзбек шоири. Алишер Навоий “Мажолис ун-нафоис”да бошқа ҳақида маълумот бериб, «Ҳирий шаҳрининг бузургзодаларидиндур, донишманд ва хуштаъб ва сабукруҳ кишидир», деб баҳолаган. У Шоҳрух Мирзо мадрасасида дарс бсрган. Муаммо жанрида шуҳрат топган. Абулқосим Бобур Мирзога бағишлаб «Жавоҳир ул-асмо» муаммо давоми…
Ижод ва истеъдод ҳақида кўп ўйлайман. Бу ноёб хислатлар замирида жуда катта маъно, бир тоифа одамларнинггина эмас, балки бутун инсониятнинг тақдири мужассам эканлигини ҳис қиламан. Истеъдодли инсонларнинг бутун бир халқ, мамлакат ҳаётини ўзгартириб юборганлари тарихдан яхши маълум. Халқимиз, Ватанимиз тарихида давоми…
(“Ёш ленинчи” газетасининг махсус мухбири Муяссар Исроилова билан суҳбат) — Суҳбатимизни сиз ва менга яқинроқ бўлган аёллар мавзусидан бошласак, қайта қураётганимизга ҳам кўп йил бўлди. Сизнингча, шу давр мобайнида Ўзбекистон хотин-қизлари турмушида қандай амалий ўзгаришлар юз берди? — Муяссархон! Аёллар давоми…
13 ноябрь куни Алишер Навоий номидаги Ўзбекистон миллий кутубхонасида озарбайжонлик таниқли ёзувчи ва драматург Юнус Ўғузнинг “Малика ва жодугар” китоби тақдимоти бўлиб ўтди. Тадбирда асар муаллифининг ўзи ҳам иштирок этиб, ўзбек китобхонлари саволларига жавоб берди. “Малика ва жодугар” романида Озарбайжон давоми…