Портда турволиб, чағалайларни кузатаётганимда менинг ғамгин юзим шу мавзеда навбатчилик қилаётган миршабнинг эътиборига тушибди. Қушларга маҳлиё бўлиб қолибман. Улар озуқа илинжида гоҳ осмонга ўқдек сапчиб, гоҳ пастга тошдек шувиллаб тушаркан, ҳаракатлари бекор кетарди. Порт бўм-бўш, қорамой тўкилиб, юпқа, яшил парда давоми…
Бир неча кундан бери шаҳардан тор-мор этилган армиянинг қолган-қутганлари тинсиз ўтмоқда. Энди булар қўшин эмас, тумтароқ лашкар эди. Солдатларнинг соқоли ўсиб пахмоқ бўлиб кетган, кийимлари йиртиқ; булар тарқоқ, байроқсиз, шалвираб кетишаётганди. Ҳаммасининг руҳи тушкун, толғин, ўйлашга, қимирлашга ҳоли қолмаган, фақат давоми…
У олти йил мобайнида ёзиш санъатини ўрганган, бироқ ёзганларини йиртиб ташлайверган… Ги де Мопассан (тўлиқ исм-шарифи — Анри-Рене-Альбер-Ги де Мопассан) француз ёзувчиси, машҳур романлар муаллифи. У дурдона асарлари билан жаҳон адабиётида ўзига хос из қолдирган. Ўн бир йиллик ижоди давомида давоми…
Буюк саркарда ва давлат арбоби Амир Темур даврининг жаҳон цивилизацияси тарихидаги юксак ўрнини баҳолашда унинг фаолиятидаги бунёдкорлик ишлари, айниқса, меъморчилик ва шаҳарсозлик санъати алоҳида ўрин тутади. Мамлакатимиз ҳудудида мавжуд бўлган тўрт мингдан зиёд моддий-маънавий обида, жумладан, Шаҳрисабз ва Самарқанддаги тарихий давоми…
Шоира Турсуной Содиқова 1944 йили Андижон шаҳрида туғилган. Тошкент давлат университетини тамомлаган. Ўрта мактабда муаллим, ёшлар ташкилотларида, кейинчалик Андижон Давлат тиллар институтида, Республика «Маънавият ва маърифат» марказида ишлаган. Филология фанлари номзоди, Ўзбекистон Республикасида хизмат кўрсатган маданият ходими. Турсуной Содиқованинг илк давоми…
Бадиий таржимадан асосий мақсад халқлар ва миллатлар ўртасида адабий алоқаларни ўрнатиш орқали маданиятлараро кўприк вазифасини ўташдир. Бироқ баъзида таржимоннинг масъулиятсизлиги оқибатида таржима қилинган асар китобхонлар эътирофига эмас, танқидига ҳам сазовор бўлиши мумкин. Атоқли таржимон ва адабиётшунос олим Иброҳим Ғафуров таъбирича, давоми…
Абдулла Орипов ва Қулман Очилов суҳбати Шоир Абдулла Ориповнинг “Соҳибқирон” драмаси ҳали сиёҳи қуриб улгурмасдан, наинки китобхонлар ўртасида, балки театр арбоблари орасида ҳам қўлма-қўл бўлиб кетди. Улар шу шеърий драмани бирин-кетин саҳнага қўймоққа киришдилар. Кўп ўтмай, хориждан ҳам хушхабарлар кела давоми…
Буюк Британиянинг “Daily Telegraph” газетаси энг яхши 10 та мумтоз асарлар рўйхатини эълон қилди. Газета экспертларининг маълум қилишича, айнан шу китоблар дунёни ўзгартирган, вақт чиғириғидан ўтган асарлардир. Рўйхатга инглиз адабиётидан 7 та, қадимги юнон, француз ва рус адабиётидан биттадан китоб давоми…
1-таржима ОЙНАДАГИ ОЙ Бир куни Кёконинг миясига иккинчи қаватда тўшакка михланиб ётган эрига қўлойнада томорқани кўрсатиш фикри келиб қолди. Шу билан бемор ҳаёти ўзгариб қоладигандай эди. Лекин ўртада бошқа гаплар бўлиб кетди. Қанақа ойна эди ўзи у? Бу ойна Кёко давоми…
Зоҳир Аълам 1943 йилда Тошкент шаҳрида туғилган. Тошкент давлат университетини тамомлаган (1965). Биринчи китоби — «Бахтли билет» (1972). «Муқаддима» (1978), «Ҳаммаси бир бинода», «БАМ манзаралари» (1978), «Кийик кўзлари» (1981), «Ўсма кетар, қош қолар» (1981), «Ота ўгитлари» (1985), «Зарб» (1987) каби давоми…