Ваҳоб Раҳмонов. Сўз жаҳонгири

Шермуҳаммад Мунис ўз исми шарифининг Алишер исмига маънодошлиги юзасидан фахрланиб ёзган эди: Сўз ичра Навоийки жаҳонгирдурур:Мунисға маони йўлида пирдурур.Йўқ ғайрият андин ўзгаким, айтурлар:Бу — Шермуҳаммад, ул — Алишердурур.

Иброҳим Ғафуров. Муҳаббат маърифати

Э ишқ, ғариб кимиёсен.Навоий Ер юзида шу бизнинг кунларимизгача қанча одам болалари ўтган бўлса, бари муҳаббат, севиш, яхши кўришни бошидан кечирган. Албатта, ибтидо замонларидаги муҳаббат ва севги билан янги ҳамда ҳозирги замонлардаги муҳаббат, севги ўртасида еру осмонча фарқлар бўлгани табиий. давоми…

Пиримқул Қодиров. Маънавият, модернизм ва абсурд

Гапни инсонга хос маънавий изланишлардан бошлайлик. Геологлар тоғу чўлларни кезиб қадри паст, арзимас нарсаларни эмас, қадри баланд, қимматбаҳо нарсаларни излашади. Шунга ўхшаб, инсондаги маънавий изланишлар ҳам унга азиз туюладиган, руҳий эҳтиёжларини қондирадиган неъматларга қаратилади.Бутун табиат қуёш нури билан тирик. Аммо давоми…

Умарали Норматов: «Энг муҳим муаммо» (2003)

— Устоз, бугунги адабий жараёндаги Сизни қизиқтираётган, ўй-мулоҳазага ундаётган энг муҳим муаммо нима? — Шерали, биламан, самимий эҳтиром белгиси ўлароқ ҳар доим бўлганидек, менга “Устоз” деб мурожаат этаётирсиз. Бунинг учун раҳмат. Бироқ, очиғи шундай мурожаат менга бироз малол келади. Тўғри, давоми…

Абдумажид Азим: “Ҳамон ҳаваскорман” (2013)

Одатда одамлар қалбига яқин шеърни ўқийди, ёд олади ва такрор-такрор айтиб юради. Сизга яқин ўтмишимдан бир гап айтсам. Каминага талабалик насиб этмаган йиллари эрта саҳарда даштда қўй ҳайдарди. Бир қўлида чўпон таёғи, бирида эса увадаси чиқиб титилиб кетган, муқовасиз митти давоми…

Нурилла Чориев. Ижодкор ор-номуси (2010)

Шу юртда, шу тупроқда яшаб ўтган кўпдан-кўп улуғ зотларнинг ҳаёт йўлига, маънавий меросига кўз югуртирганимизда, ўзига хон, ўзига бек шу эл қалбига қулоқ тутганимизда аён бўладики, биз ор-номусини, шаънини тожу давлат билган зотларнинг авлодимиз. Содда ва самимий, дили тили билан давоми…

Умарали Норматов. Қодирий ҳақида қайдлар

«ЎТКАН КУНЛАР» ВА ҚЎРҚУВ САЛТАНАТИ ХХ аср ўзбек насрининг шоҳ асари «Ўткан кунлар» романи илк бор 1922 йили «Инқилоб» журнали саҳифалари орқали дунё юзини кўра бошлаган эди. Ўша дақиқалардан эътиборан бу асар миллатнинг ҳар бир зиёлиси, китобхони руҳиятига, маънавиятига, қолаверса, давоми…